تفسیر فریقین از آیۀ 29 سورۀ الرحمان (کُلَّ‏َّ یَوْمٍ هُوَ فِى شَأْنٍ)

صفات خداوند و ویژگی­‌های آن، از مباحث مورد اختلاف میان متکلمان و حکیمان و مفسران است. از جمله آیاتی که در تفسیر آن میان فریقین اختلاف است، تفسیر آیۀ 29 سورۀ الرحمان است که بیان می­‌دارد خداوند هر روز در شأنی است. آیه در مقام بیان قدرت خداوند و نقد دیدگاه یهود مبنی بر گذشتن امور در علم الهی و عدم حدوث موجودات جدید است. با توجه به اختلافاتی که در تفسیر آیه وجود دارد، پژوهش حاضر با روش توصیفی _ تحلیلی ضمن بیان دیدگاه‌های مفسران، وجوه افتراق و اشتراک فریقین در تفسیر آیه را مورد مداقه قرار داده است. برخی از اهل سنت حدوث موجودات جدید را نمی­پذیرند، در حالی که شیعه با توجه به روایت امام علی(ع)، قائل به حدوث امور جدید است. معنای واژۀ «یوم»، فیض‌­رسانی دائمی، شناخت ارادۀ ازلی خداوند و ارادۀ فعلی وی، عدم زمان‌مندی حق‌­تعالی، تفاوت لوح محفوظ و لوح محو واثبات، از نکات مهم تفسیری است که استمرار حدوث موجودات و فیض‌­رسانی مستمر خداوند را که با آیه مطابقت دارد، ثابت می‌کند.

Keywords:

شئون الهی , ارادۀ ازلی , فیض‌رسانی , هو فی شأن , تفسیر فریقین