تأثیر بازده نامشهود دوره های قبل بر رابطه بین اقلام تعهدی و بازده آینده سهام

ارتباط منفی بین اقلام تعهدی و بازده آتی سهام با عنوان نابهنجاری اقلام تعهدی از سال 1996، توسط اسلون در ادبیات حسابداری مطرح شده است. وی قیمتگذاری نادرست اقلام تعهدی را علت ایجاد این نابهنجاری بیان کرد. علاوه براین، نتایج پژوهش ریساتک(2010)، بازده نامشهود دوره های قبلرا به عنوان عامل تاثیرگذار بر رابطه بین اقلام تعهدی و بازده آتی سهام معرفی کرد. بازده نامشهود منعکس کننده اطلاعاتی درباره آینده و فرصتهای رشد آتی شرکت است که توسط معیارهای حسابداری در دوره های شناخت اقلام تعهدی، مدنظر قرار نگرفته اند. در این پژوهش، ضمن بررسی ارتباط بین اقلام تعهدی و بازده آتی سهام، به بررسی تاثیر بازده نامشهود دوره های قبل بر رابطه بین اقلام تعهدی و بازده آتی سهام پرداخته شده است. بدین منظور، نمونه ای شامل 80 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی 1378 الی 1388 مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از تحلیل رگرسیون تک متغیره و چندگانه به روش داده های تلفیقی استفاده شده است. نتایج بررسی نشان داد که یک ارتباط معکوس و معنادار بین اقلام تعهدی و بازده آتی سهام (نابهنجاری اقلام تعهدی) وجود دارد. هم چنین، بازده نامشهود دوره های قبل بر رابطه بین اقلام تعهدی و بازده آتی سهام تاثیر دارد. به عبارت دیگر، با ورود این متغیر به مدل پژوهش، ارتباط معکوس و معنادار بین اقلام تعهدی و بازده آتی سهام از بین می رود.

Keywords:

نابهنجاری اقلام تعهدی , بازده نامشهود , استدلال پایداری , استدلال رشد