شناسایی عوامل مرتبط با وحدت حوزه و دانشگاه (رویکردی آمیخته)

هدف این پژوهش، شناسایی مشکلات ارتباط حوزه و دانشگاه و ارائه راهکارهای مناسب است. در این تحقیق از روش پژوهش ترکیبی متوالی اکتشافی استفاده شده است. در بخش کمی از نظریه برخاسته از داده‌ها و در بخش کیفی از روش توصیفی پیمایشی استفاده شده است. ابزار تحقیق، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کیفی پرسشنامه محقق ساخته است. در بخش کیفی از روش نمونه‌گیری هدفمند، استفاده شد. تعداد نمونه‌ها در مطالعه حاضر بر اساس اصل اشباع نظری 20 نفر بود ولی برای اطمینان بیشتر از نتایج مصاحبه تا نفر بیست و پنجم ادامه پیدا کرد و اعتبار یابی از روش قابلیت باورپذیری، قابلیت انتقال‌پذیری، قابلیت اطمینان‌پذیری و قابلیت تأیید پذیری انجام شد. در بخش کمی از روش تصادفی طبقه‌ای استفاده و برای روایی پرسشنامه نیز از روش محتوایی استفاده شده است و آلفای کرانباخ کلی پرسشنامه 91/0 محاسبه شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که مؤلفه‌های اساسی مشکل ارتباط بین حوزه و دانشگاه شامل تعارض، معرفت‌شناختی و شناخت و نگرش می‌باشد. همچنین یافته‌ها در بخش کمی نشان می‌دهد که از دید حوزویان و دانشگاه، مولفة تعارض مهم‌ترین عامل مشکلات تعامل بین حوزه و دانشگاه می‌باشد. مهم‌ترین عامل ایجاد مشکلات بین حوزه و دانشگاه از نظر حوزویان، نفوذ دشمن در دانشگاه و حوزه و تلاش بر ایجاد تفرقه بین دو قشر و از دید دانشگاه، کمبود فضای هم‌اندیشی و عدم آشنایی با بینش‌ها و نگرش‌های یکدیگر بیان شده است.

Keywords:

ارتباط , حوزه , دانشگاه , تعامل حوزه و دانشگاه