الگونمایی عملی و رفتاری فرمانده مربیان و اساتید در قبال دانشجویان (مطالعه موردی: دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع))

هدف از تحقیق حاضر سنجش الگونمایی عملی و رفتاری فرمانده مربیان و اساتید و ارائه روش‌های بهینه‌سازی آن در دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع) است. با توجّه به گستردگی ابعادِ شیوه‌های تربیتی دوره‌های افسری در ابعاد و حوزه‌های ابلاغی و مورد انتظار؛ تأکید این تحقیق بر سنجش مطلوبیت الگونمایی عملی و رفتاری فرمانده مربیان و اساتید دانشگاه به‌ویژه دانشکده تربیت جهادی در بازه زمانی و قلمرو مشخص معطوف گردیده است. سؤال اصلی مقاله این است که میزان مطلوبیت الگونمایی عملی و رفتاری فرماندهان و مربیان در قبال دانشجویان و ارائه روش‌های بهینه‌سازی آن چگونه است؟ روش مورداستفاده توصیفی- پیمایشی است که در دو سطح اعتباریابی وضع موجود و وضع مطلوب انجام شده است. برای گردآوری داده‌های این پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته و استفاده از اسناد ارزیابی نخبگان و سنجه‌های شایستگی‌های پاسداری، با طیف پنج‌درجه‌ای لیکرت و پایایی ۹۷ صدم (ضریب آلفای کرونباخ) استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش ۶۰ نفر از دانشجویان، ۷۷ نفر از فرمانده مربیان و اساتید که به روش تمام شمار و به‌صورت هدفمند انتخاب و استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که فرمانده مربیان و اساتید الگوی خوبی در حوزه‌های موردبررسی همچون روحیه انقلابی، حوزه رفتاری، ازخودگذشتگی و حوزه عمل به تکلیف برای فراگیران بودند و میانگین در همه گزینه‌های ابعاد تحقیق بالای ۷۶ درصد امتیاز داشتند؛ اما تا رسیدن به الگوی مطلوب فاصله است.

Keywords:

الگونمایی , فرمانده مربیان , اساتید , تربیت , دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین(ع)