تأثیراموزش مثبت اندیشی بر رابطه دانش آموزان دختر با مادر

پژوهش حاضر با هدف مطالعه تأثیر آموزش مثبت اندیشی بر رابطه دانش اموزان دختر مقطع متوسطه دوم ناحیه 2 شیراز با مادر آنها در سال تحصیلی 1397-98 انجام گرفت. پژوهش با روش آزمایش با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری عبارت بود از دانش اموزان دختر مقطع دوم متوسطه ناحیه 2 شیراز که در سال تحصیلی 1397-98 مشغول به تحصیل بودند. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه رابطه ولی ـ فرزندی فاین بود و مهارت مثبت اندیشی نیز طی 8 جلسه به افراد نمونه آموزش داده شد. نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوورایانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های مثبت اندیشی، عاطفه مثبت فرزند به مادر را به طور معنی داری افزایش می دهد. دیگر نتایج حاکی از آن بود که آموزش مهارت های مثبت اندیشی ازردگی مادر را به طور معنی داری کاهش نمی دهد. با استفاده از نتایج می توان با اموزش مثبت اندیشی شاهد پیامدهای مطلوبی همچون تقویت اعتماد به خود،ارتباط های بین فردی، موثر پیشرفت تحصیلی، شادکامی، کاهش نگرش های ناکارآمد و غیره بود.

Keywords:

آموزش مثبت اندیشی , رابطه ولی ـ فرزند , دانش آموزان دختر