اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری مادران دارای فرزند مبتلا به نقص توجه /بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد بر تاب آوری مادران فرزند مبتلا به نقص توجه / بیش فعالی انجام شده است. روش پژوهش حاضر نیمه ازمایشی می باشد و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند مبتلا به نقص توجه / بیش فعالی شهر رشت می باشند که از طریق نمونه گیری تصادفی 30 نفر (15 نفر کنترل و 15 نفر آزمایش) انتخاب شدند و پرسشنامه تاب آوری کانر ـدیویدسون 2003 بر روی آنها اجرا شد. یافته ها نشان داد که درمان بر افزایش شایستگی، اعتماد به غرایز شخصی، پذیرش مثبت عواطف ، مهار و معنویت تأثیر معنادار داشته است. P<0/01. با توجه به نتایج باید گفت این درمان در مادران کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی باید مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

درمان پذیرش و تعهد , تاب آوری , نقص توجه / بیش فعالی