لیبرالیسم با شعار های چون آزادی، برابری، تساهل، حکومت مردم،حق انتخاب، تفکیک قوا و غیره در تنور گرم اروپای قرون شانزده تا هجده میلادی توسط دانشمندان چون لاک بنتام کانت وغیره شکل گرفت. بالاخره بعنوان نظریه در آمد که توان جلوه بردن اروپا را به مرحله از پیشرفت وخود باوری در خود پروراند.
لیبرالیسم در عالم نظریه پردازی یعنی اعتقاد به ارزش
آزادی فردی یا به عبارت بهتر مجموعه روشها و سیاستها و ایدئولوژی هایی که هدف شان فراهم کردن
آزادی هر چه بیشتر برای فرد است. واژگان
لیبرالیسم و لیبرال از واژه (liberteh) لاتین اشتقاق یافته اند. گاه واژه (freedom) نیز در متون به معنای
آزادی به کار میرود. البته برخی، واژه دومی را بیش تر در حوزه فلسفی و مترادف اختیار میدانند و واژه اولی را در قالب انسانی ـ اجتماعی در نظر می گیرند.
لیبرالیسم کوششی فکری به منظور تعیین حوزه خصوصی در برابر اقتدار دولتی و تحدید قدرت دولت در مقابل حقوق فرد در جامعه است. اساس فلسفی چنین نظری در این امر نهفته است که
انسان موجودی
عقل گرا و خردمند است و بر اساس این
عقل میتواند آزادانه در زندگی خود رفتار کند، سلب
آزادی از فرد به معنی نفی
عقل گرایی و خردمندی اوست و نفی توان
عقل گرایی و خردمندی
انسان به نفی
آزادی می انجامد. بر طبق اصول لیبرالیسم،
آزادی فرد در وجوه مختلف حافظ منافع راستین فرد و جمع است.