اثربخشی شعر درمانی بر کاهش اضطراب دختران تیزهوش

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شعر درمانی بر کاهش اضطراب دختران تیزهوش مقطع متوسطه شهرستان اصفهان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را دختران تیزهوش شهر اصفهان تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس 30 نفر از دانش آموزان تیزهوش مدرسه نژاد ستاری انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش(هر گروه 15 نفر) بطور تصادفی قرار داده شدند. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه اضطراب-افسردگی بک بود. گروه آزمایش تحت جلسات شعر درمانی طی 7 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss-22 محاسبه و با روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد بین دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد((p≤0.05؛ یعنی شعر درمانی باعث کاهش نشانه های اضطراب در دانش آموزان تیزهوش شده است. در نتیجه شعر درمانی می تواند رویکرد جدیدی برای کاهش مسائل روانشناختی دانش آموزان باشد.

Keywords:

اضطراب , دانش آموزان تیزهوش , شعر درمانی