فنی نو یافته در طاق زنی سنتی: نمونه ویژه از کاربرد چوب در معماری نایین
Publish place: 7th National Conference on New Technologies in Civil Engineering, Architecture and Urban Planning
Publish Year: 1399
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 479
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
RCEAUD07_018
Index date: 12 December 2020
فنی نو یافته در طاق زنی سنتی: نمونه ویژه از کاربرد چوب در معماری نایین abstract
انواع پوشش بویژه طاق یکی از مهم ترین عناصر بنا در معماری سنتی است. مصالح متداول طاق زنی در معماری ایران عموما خشت و آجر و گاهی سنگ است که همگی مصالح فشاری هستند و در محیط طبیعی به وفور یافت می شود. به دلیل کمبود چوب صنعتی در فلات مرکزی ایران کاربرد سقف های چوبی محدود به نقاط کوهستانی آن است. لیکن همراه با ساخت طاق های منحنی گاهی از چوب استفاده های گوناگون می شود. رایج ترین کاربردهای چوب در طاق زنی یکی تنگ و دیگری کش است که اولی به عنوان عنصر فشاری و دومی عنصر کششی استفاده می شود. در این مقاله برای نخستین بار نمونه دیگری از کاربرد چوب در طاق زنی معرفی می گردد. در این نمونه چوب به عنوان عنصر تکیه گاهی برای شروع طاق خشتی مورد استفاده قرار گرفته است. روش پژوهش ترکیبی با تکیه بر اطلاعات میدانی است. با توجه به اینکه چوب مورد استفاده بعد از اتمام عملیات ساخت در میان طاق باقی می ماند می توان آن را تکیه گاه چوبی توکار نامید. هدف از این مقاله معرفی شیوهایی از اجرا در طاق زنی با خشت به همراه نمایش کاربرد ویژه ای چوب در طاق های خشتی در معماری ایران است. مقاله نخست به بررسی شیوه های رایج اجرای طاق زنی با خشت و همچنین کاربردهای گوناگون چوب در طاق زنی می پردازد. سپس شیوه اجرای طاق زنی در مجموعه علوی و نحوه بکارگیری چوب در آن را مورد بررسی قرار می دهد.
فنی نو یافته در طاق زنی سنتی: نمونه ویژه از کاربرد چوب در معماری نایین Keywords:
فنی نو یافته در طاق زنی سنتی: نمونه ویژه از کاربرد چوب در معماری نایین authors
نسرین عبدی
کارشناس ارشد مرمت و احیای ابنیه و بافت تاریخی، دانشگاه شهید بهشتی،تهران، ایران
مهدی رئیسی نافچی
استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، عضو هیئت علمی گروه مرمت دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.