The Effects Live High, Train Low/High at Natural Altitude on Blood Variables and Endurance Performance

مطالعه حاضر به منظور تعیین تأثیر روش "زندگی در ارتفاع بالا، تمرین در ارتفاع پایین/بالا (LHTLH)" بر تغییرات سطوح سرمی اندوتلین-1 (ET-1) واریتروپوئیتین(EPO)و همچنین عملکرد 3000متر دوندگان استقامت تیم ملی ایران انجام شد. روش: 8 دونده مرد(سن1/3±4/24سال،قد2/4±5/180سانتیمتر،وزن4/3±7/66کیلوگرم، شاخص توده بدن0/5±1/20کیلوگرم برمترمربع) همراه با تمرین­های اختصاصی به روش R2M  به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. از آزمودنی­ها آزمون 3000متر و نمونه­های خونی قبل و 24ساعت بعد از هر رکوردگیری انجام شد. برنامه تمرینی شامل تمرینات تداومی، تناوبی، هوازی و مقاومتی بود. دوندگان، به طور میانگین 16جلسه در هفته به مدت 11هفته در تمرینات حضور یافتند. برای تحلیل داده­ها از تحلیل واریانس اندازه­گیری مکرر در سطح معنی­داریP≤0.05 استفاده شد. یافته­ ها: نشان داده شد اثر زمان منجر به کاهش معناداری زمان دوی 5000متر از قبل تا بعد از تمرین شد. با این حال ، تغییرات معناداری در EPO  مشاهده نشد(P≥0.05). در مقابل، مقدار ET-1 افزایش قابل توجهی را نشان  داد (P≤0.05). نتیجه­ گیری: به طور کلی به نظر می­رسد استفاده از تمرین­های اختصاصی در شرایط هایپوکسی و نورموکسی از طریق تغییرات مستقل از افزایش سطح EPO  و با تغییر در میزان متابولیسم و افزایش ET-1، موجب کاهش زمان دوی 3000 متر در ارتفاعات پایین­تر می­گردد.   

Keywords:

Endothelin-1 , Endurance Runners , EPO , Hypoxia , Normoxia