مضاعف‌سازی واژه‌بستی و خروجِ مفعولِ صریح براساس داده‌هائی از کردی جنوبی (کلهری)

هدفِ پژوهشِ حاضر بررسیِ فرایندِ مضاعف­سازی واژه­بستی و پیامدهای آن برای نحوِ زبان بر اساس داده­هائی از کردی کلهری است. به عبارت دیگر، مسأله این است که آیا مضاعف­سازی واژه­بستی حالتِ غالب در کردی کلهری است یا اینکه این فرایند مانند بسیاری از زبان­های دیگر منجر به منفک­شدنِ گروهِ اسمی از درونِ بند و خروجِ آن به سمتِ چپ یا راست می­گردد. تبیینِ تفاوتِ بین وند و واژه­بست نیز از اهدافِ دیگر این پژوهش است. پژوهشِ حاضر توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر ارائه استدلال جهتِ بررسی رابطة بین مضاعف­سازی واژه­بستی و ساخت نحوی در کردی کلهری است. این پژوهش عمدتاً بر اساس چارچوبِ ارائه­شده در  اسپنسر و لوئیز (2012) انجام گرفته است. برای گردآوری داده­ها، از شیوة میدانی، مشاهده، مصاحبه و مراجعه به منابع کتابخانه­ای، اقدام به جمع­آوری داده­ها شده است. نتایج نشان داد که فرایندِ مضاعف­سازی واژه­بستی به­صورت محدود در کردی کلهری مورد استفاده قرار می­گیرد. در مقابل، برای اجتناب از حضورِ هم­زمانِ واژه­بست و گروهِ اسمی مرتبط با آن، گویشورانِ کردی کلهری اغلب به ساختِ نحوی خروج به چپ یا راست متوسل می­شوند و به­این­ترتیب، گروهِ اسمی (مفعولِ صریح) را از ساختار موضوعی جمله خارج می­کنند.

Keywords:

واژه‌بست , مضاعف‌سازی , خروج , پسوند , پی‌بست , کردی کلهری