بررسی نقش مدیریت مشارکتی در توسعه روستایی

مديريت مهم ترين عامل در حيات،رشد و بالندگی يك جامعه است و همچنين مدبريت وضع موجود عقب ماندگی را به وضع مطلوب كنترل می كند . روستا ها بدليل دارابودن منابع و مكان های خاص و همچنين شيوه زندگی و فعاليت های متفاوت نسبت به شهرها در شرايط اقتصادی،اجتماعی و بوم شناختی حاكم بر روستا نيازمند الگوی مديريتی مجزا هستند . لذا ايجاد و فعاليت مديريت های محلی در روستا ضرورت داشته و با اين ديدگاه مديريت محلی نوين روستايی يعنی دهياری ها تحت نظارت مستقيم مردمی نمايندگان اهالی روستا (شورای اسلامی) وكنترل و سياست گذاری دولت(بخشداری ها و فرمانداری ها) در روستاهای كشور ايفای نقش مديريتی می نمايند كه اين سيستم با عملكرد شايسته دهياری ها تحقق خواهد يافت . امروزه مديريت روستايی سنتی قادر به حل مشكلات كنونی نيست . نتايج نشان می دهد بدليل بی ثباتی تشكلات ادارای،نداشتن متولی واحد در مديريت صحيح،اخلال در روند رشد و توسعه روستاها، تداخل در شرح وظايف دستگاه های اجرايی می باشد . يافته هانشان داده كه : مديريت روستايی می تواند با آموزش مردم و تشكيل NGO های مختلف زمينه ی رشد و توسعه آتی روستاها را فراهم نمايند . هدف اصلی اين تحقيق از يك سو تلاش برای يافتن شيوه مديريتی سازگار با شرايط اجتماعی،اقتصادی و زيست محيطی روستاها بوده از سوی ديگر می كوشد با برقراری تعامل منطقی بين نيرو های محلی و بومی با نيرو های غير بومی بهبرنامه ريزی مناسب دست يابد . همچنين با بيان ادبيات مكتوب، اهميت روستا را مطرح می كند و بر اين باور است كه دارا بودن يك جامعه توسعه يافته و قدرتمند بايد زير ساختاری پيشرفته داشته باشد،كه اين زيرساختار همان روستاها هستند .

Keywords:

مدیریت نوین روستایی , توسعه روستایی , مدیریت محلی - مشارکتی , دهیار