ارزیابی پایداری روابط کاهندگی نسبت به پایگاه داده های ایران

یکی از عنصرهای کلیدی در تحلیل خطر لرزه ای، انتخاب مناسب ترین مدلهای پیشبینی حرکت زمین (GMPE) است. امروزه گسترش و تنوع مدلهای کاهندگی قابل دسترس، این انتخاب را به یک چالش علمی تبدیل کرده است. به این منظور، در این مطالعه ارزیابی پایداری مجموعه ای از مدلهای پیشبینی حرکت زمین (GMPE) با استفاده از روش جدید تحلیل حساسیت در برابر بازنمونه گیری از داده ها (RSA) براساس مجموعه داده هایی از ایران مورد بررسی قرار گرفت. چهار دسته رابطه کاهندگی مورد بررسی در این مقاله شامل: (1) مدلهای کاهندگی محلی که براساس داده های ایران توسعه یافتهاند. ( 2) مدلهای کاهندگی منطقه ای ویژه اروپا و آسیای میانه. (3) نسل جدید روابط کاهندگی NGA-west1 که در سال 2008 ارائه شده اند و (4) نسل جدید روابط کاهندگی که براساس پایگاه داده های بروز شده در سال 2014 تحت عنوان NGA-west2 توسعه یافته اند، می باشد. براساس دیدگاه RSA، مدلی مناسب خواهد بود که افزایش اندازه داده ها سبب کاهش انحراف باقیمانده ها در برابر تمامی پارامترهای لرزه ای شود. نتایج این مطالعه نشان میدهد که برخی از مدلهای درنظر گرفته شده در این مقاله نسبت به مجموعه داده های ایران کاملا حساس هستند. براساس روش RSA مدلهای راهپیما و همکارانش GP14 و زعفرانی و همکارانش Zetal12 نسبت به سایر مدلها براساس داده های ایران با ثبات ترین می باشند.

Keywords:

مدلهای پیش بینی حرکت زمین , تحلیل حساسیت , نسل جدید روابط کاهندگی , تحلیل خطر لرزه ای