زیباییشناسی و خلاقیت در مکتب «پست مدرنیسم» با تأکید بر الگوی مونتاژ در هنر معاصر ایران
Publish place: Islamic Art Studies، Vol: 16، Issue: 38
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 472
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ISLART-16-38_014
تاریخ نمایه سازی: 3 دی 1399
Abstract:
معماری پستمدرن مرز روشنی میان هنر و جامعهشناسی نمیشناسد. بنا بر اندیشهی «فرهنگ جهانی» که با تولید روزافزون دانش و تکنولوژی همراه است، فاصلهی میان تجدد و سنت در گفتمانهای آفرینش هنری دیگر چالشی بر سر راه خلاقیت نیست و بهرهگیری از پارادایم تکثرگرایی و عدمقطعیت، اجتماع واژگان غیرهمسان را در فرهنگی مونتاژگونه ممکن میسازد. این پژوهش سعی دارد به درک الگوی مونتاژهای هنری و رابطه انکارناپذیر آن با هویت و سنت در جامعه ایرانی بپردازد. این الگوها، علیرغم اندیشههای نوجویانه، به گفتمانهای دیرپای ملی و مذهبی نیز وابسته هستند و مسئلهی جایگاه خلاقیت هنری پست مدرن را با حفظ رهیافتهای غرب و هویت ملی در هنر معاصر ایران طرح کردهاند. پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی-توصیفی است که دادههای آن با شیوه سندکاوی جمعآوری شده و یافتههای آن به روش تحلیل مضمون در روابط میان انگاشتهای اصلی، وابسته و واسطه مورد بررسی قرار گرفته است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که تغییرات سریع امکانات جدید، فرصت پذیرش آراء متناقض با هویت ملی را برای مخاطبانشان کم میکند. چرا که از نشانههای جهانی جامعهی پستمدرن، تولید و مصرف بیامان نشانههای فرهنگی است؛ نشانههایی که روایات چندوجهی را پیش میکشند. در نتیجه بنا نمایشی آن حرکت کنند.حل ساخت آن.بر مسوولیت اخلاقی هنر پستمدرنیستی، با حفظ گفتمانهای رایج محلی، میتوان مفاهیم هنری معاصر را با الگوی مونتاژ، به شیوهای خلاقانه بیان کرد تا مانند کالای پستمدرنیستی به اشاعهی فرهنگ جهانی بپردازد. اهداف پژوهش: بررسی جایگاه خلاقیت پستمدرنیستی در هنر معاصر ایران. درک و تفسیر الگوهای تلفیق و مونتاژ در تصاویر هنری و رابطه انکارناپذیر آن با هویت و سنت در جامعه ایرانی. سؤالات پژوهش: آیا الگوهای واگرایانه مونتاژ قادر به ارائهی راهحلی برای ورود به بستر خلاقانهی زیباییشناسی پستمدرن در هنر معاصر ایران است؟ مضامین کلیدی مشترک میان انگاشتهای اصلی (جامعهشناسی پستمدرن)، وابسته (خلاقیت هنری) و واسطه (الگوی مونتاژ در هنر معاصر ایران) کدام است؟
Keywords:
Authors
سوده عشقی
سوده عشقی ،دانشجوی دکتری فلسفه هنر،دانشکده هنر ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
سید مصطفی مختاباد امرئی
استاد دانشگاه تربیت مدرس،نشانی :تهران،پل گیشا ، دانشگاه تربیت مدرس،دانشکده هنر،گروه ادبیات نمایشی
محمدرضا شریف زاده
دانشیار دانشکده هنر ،دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد تهران مرکز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :