دوسوگرایی عاطفی سودابه در داستان سیاوش شاهنامه
Publish place: The journal of The Iranian study، Vol: 12، Issue: 24
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 1,493
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISUK-12-24_006
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1399
Abstract:
دوسوگرایی یا آمبلی والانس، داشتن همزان احساسات متضاد یا مختلط در مورد یک شخص، شیء یا موقعیت است. در کاربرد امروز دوسوگرایی بیشتر به معنی دوسوگرایی عاطفی مورد استفاده قرار می گیرد. گاه هر دو تمایل؛ یعنی، عشق و غضب نسبت به یک شخص واحد وجود دارد و انسان خود را در مقابل احساسی مرکب از دو تمایل متناقض می بیند. در این مقاله اعمال سودابه در داستان سیاوش بررسی می شود که آیا از دیدگاه روان شناختی می توان رفتاری دو سویه را در او یافت و انگیزه ها و عوامل روانی او را در این کنش ها نشان داد؟ عملکرد سودابه نشان از عشقی کامل ندارد که در آن هر سه بعد عشق؛ یعنی تمایل، هوس و تعهد نقش آفرین باشد؛ بلکه ترس از رسوایی و عقدۀ حقارت، سبب دوسوگرایی عاطفی سودابه می شود که در نهایت عشق او به غضب بدل می شود و موجب عمل فریب، انتقام و آزار رساندن به سیاوش می گردد.
Keywords:
Authors
منیژه پورنعمت رودسری
استادیار دانشگاه خلیج فارس بوشهر