تحلیل صورت‌های خیالی در شعر پایداری بر اساس نقد ادبی جدید (روش ژیلبر دوران)

ادبیات پر آوازۀ پایداری در طول تاریخ و تبار ملت‌ها، همواره عرصۀ اعتبار و ایثار نام‌آوران و صحنۀ سلحشوری‌ها، شورآفرینی ها و از جان گذشتگی های دلاوران بوده است. برخی شاعران این عرصه، سهم بسزایی در روند تصویر آفرینی‌های و زیبا و خیال‌انگیزهای پویا داشته‌اند و با دریافت‌های نهانگرایانه نو آفرینی‌های نکته بینانۀ خود، کلام‌های جاندار و پیام‌های ماندگاری را به یادگار گذاشته‌اند. یکی از رویدادهای شگفت‌انگیز است و پر افت‌وخیز روزگار ما، دوران جنگ تحمیلی و هشت سال دفاع مقدس است. شماری از شاعران به نوبه خود با شعرسرایی و روایت پردازی و رویدادهای جنگ، به دفاع از ماهیت شرافتمندانه و سلحشورانه آن پرداخته‌اند و سهم خود را بدین گونه ایفا کرده‌اند. آنچه در این اشعار به چشم می‌خورد، مجموعه واژگان، تصاویر، تلمیحات، نمادها و سازه‌های خاص و مشخصی است که در تصویرپردازی شاعران دخیل بوده است. در این گفتار بر آنیم که با نگرشی نو، صورت‌های خیالی شعر پایداری را بر اساس آن نقد ادبی جدید، مطابق روش «ژیلبر دوران» تجزیه و تحلیل کینم و روند کلی خلاقیت، فردیت، ماهیت، حقیقت و اصالت این تصاویر را نشان دهیم و خاستگاه و گذر گاه آنها را مشخص سازیم.

تحلیل صورت‌های خیالی در شعر پایداری بر اساس نقد ادبی جدید (روش ژیلبر دوران) Keywords:

شعر پایداری , صور خیال , تصاویر دوقطبی , ژیلبر دوران , رژیم روزانۀ تخیلات