تعیین اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر شفقت به خود زنان مطلقه

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر بخشي آموزش مهارت هاي ارتباطي بر شفقت به خود زنان مطلقه بوده است. روش پژوهش، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل در زنان مطلقه بهزيستي شهرستان شهركرد در بازه زماني فروردين و ارديبهشت ماه سال 1398 بود. آزمودني هاي پژوهش متشكل از 30 نفر از زنان مطلقه بود كه به صورت تصادفي به دو گروه مساوي آزمايش و كنترل تقسيم شدند (15 نفر گروه كنترل و 15 نفر گروه آزمايش). در ابتدا و در انتهاي كارگاه آموزش مهارت هاي اجتماعي، آزمودني ها به پرسشنامه مقياس خود شفقت ورزي نف ( 2003 ) پاسخ دادند. در آموزش مهارت هاي ارتباطي به آزمودني هاي گروه آزمايش از بسته آموزشي مهارت هاي ارتباطي يونيسف (2004) استفاده شد. آموزش گروهي مهارت هاي ارتباطي در هشت جلسه يك ساعته براي گروه آزمايش انجام شد. در تجزيه و تحليل داده ها از روش آماري تحليل كوواريانس استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 25 انجام گرفت. نتايج نشان داد كه آموزش مهارت هاي ارتباطي بر شفقت به خود زنان مطلقه تأثير دارد.

Keywords:

آموزش مهارت های ارتباطی , شفقت به خود , زنان مطلقه