نمک زدایی زیستی از آب لب شور و آب دریا با استفاده از جلبک های شورپسند

با توجه به اثرات منفی شوری بر عملکرد محصولات، شوری، تولید مواد غذایی و امنیتغذایی در بسیاری از مناطق جهان را تهدید می کند. کشاورزی شور به کشت گیاهان در خاکیا آب شور اشاره می کند و راهکارهای متفاوتی برای این کار پیشنهاد شده که شامل تولیدگیاهانِ آب شیرین در شرایط شور، ساخت محصولات زراعی معمولی (آب شیرین) با تحملبیشتر به شوری، استفاده از گیاهان شورپسندی که طبیعتاً از نظر شوری تحمل نمک را دارند وآبیاری با استفاده از آب شور و یا لب شور. شیرین کردن آب نیز می تواند گزینه جدید دیگریباشد. برای این کار روش های متعددی در جهان در حال گسترش می باشد. فرایندهایی از قبیلاسمز معکوس، تقطیر چند مرحله ای، تقطیر متراک مسازی بخار و الکترودیالیز. اما روش هایفعلی گران و انرژی زیادی مصرف می کنند و با وجود نیاز، افراد نمی توانند از آن استفادهکنند. پیدا کردن یک روش نمک زدایی کم هزینه و تجدی دپذیر می تواند به کاهش برخی ازاثرات کمبود آب کمک کند. گیاهان شورپسند مانند جلبک ها در محیط های دارای غلظت هایبالای نمک رشد کرده، برخی از آنها متحمل به شوری بوده و می توانند چندین برابر نمک رانسبت به آبی که در آن زندگی می کنند در خود تجمع دهند و نمک زدایی آب دریا توسط آنهاموفقیت آمیز بود. اگرچه گاهی فرآیند نمک زدایی به تنهایی با جلبک ها حاصل نمی شود، ولیمی تواند به عنوان پیش فرض سایر فنآوری های آب شیرین کنی استفاده گردد.

Keywords:

آب شور , جلبک دریایی , کشاورزی شور , نمک زدایی بیولوژیکی