تابش اندیشه های خیامی در اشعار احمد صافی نجفی(دَم غنیمت شماری، طمع و دلبستگی به دنیا، جوانی، باده ستایی، شکایت از روزگار)

احمد صافی نجفی - شاعر معاصر عراقی- با ادب فارسی و شعرای ایران آشنا بود و بیش از همه به خیام علاقه‌ مند بود؛ بنابراین، در طی اقامت هشت‌ساله­ خود در ایران، سه سال را صرف ترجمه رباعیات خیام نمود. این نکته و مطالعه اشعار وی، نشان می­دهد که صافی از اندیشه­ های خیام تأثیر مستقیم پذیرفته است؛ بدین‌جهت می­ توان به سهولت تابش جهان­ بینی خیام را در سروده­ های وی یافت. مقاله حاضر بر آن است تا با روش مکتب فرانسوی در ادبیات تطبیقی، به بررسی و تحلیل تجلی برخی افکار خیّامی بر یکی از شاعران برجسته و معاصر عرب؛ احمد صافی نجفی بپردازد. همچنین علاوه بر اشاره به نشانه­ های تأثیرپذیری صافی از رباعیات خیام، نگارندگان با چشم­ اندازی تطبیقی و تحلیل و بررسی شواهد شعری روشن می­ سازند که این شاعر عراقی، در مواردی همچون دم غنیمت شماری، طمع نورزیدن و دوری از دلبستگی به دنیا، حسرت بر ایام جوانی، باده ­ستایی و شکایت از روزگار، تحت تأثیر اندیشه­ های تابناک خیام نیشابوری در سروده­ هایش بوده است.

Keywords:

ادبیات تطبیقی , خیام نیشابوری , احمد صافی نجفی , آراء و اندیشه ها