مکان یابی مراکز فرهنگی

توزیع صحیح مراکز خدماتی مسأله ای است که اغلب برنامه ریزان شهری برآن تأکید دارند، چرا که امروزه رشد جمعیت و گسترشکالبد شهرها توزیع فضایی نامتناسب کاربری های شهری را دامن زده است. مراکز فرهنگی، از جمله کاربری هایی است که توزیع آن درعرصه های شهری هم از بعد شهرسازی و هم به لحاظ عدالت اجتماعی حائز اهمیت است. این تحقیق به روش تحقیقی-پژوهشی بااستناد به مدارک کتابخانه ای و میدانی انجام شده است و هدف از این پژوهش تحلیل و مکان یابی مراکز فرهنگی جدید با توجه بهاحساس کمبود و نیاز به این مراکز می باشد. مدیریت شهری از برآیند ساختار و وظایف خود نقطه سرآغازی جهت تامین نیازها،آرامش روانی، آسایش اجتماعی و رفاه عمومی است. یکی از مولفه های اساسی در نظام و سیستم ساختار شهری تامین فضاهایعمومی و فرهنگی برای شهروندان جهت بر طرف کردن بخشی از نیاز ها است که با در نظر گرفتن شاخص های فنی، اجتماعی،اقتصادی، فرهنگی از یك طرف و قابلیت سنجی مکانی در چارچوب سازگاری محیطی ، مطلوبیت، ظرفیت محیطی و وابستگیوکاربری از طرفی دیگر از بهترین اصول و شاخص های برنامه ریزی به شمار می رود. اوقات فراغت نعمت و سرمایه ارزشمندی استکه باید قدر آن را دانست. لیکن در صورت عدم توجه و برنامه ریزی مناسب و بهره گیری لازم از آن می تواند به مساله و معضلیبرای اقشار جامعه تبدیل گردد. لازمه بهره گیری بهینه از این فرصت سازنده حفظ آن از طریق طرح های آموزشی، تربیتی وسرگرمی های مفید و ایجاد فرصت های جدید، تجربه ای خارج از محیط های رسمی کار و درس و مدرسه می باشد. در حال حاضربه دلیل عدم برنامه ریزی صحیح خصوصا مکان گزینی نامناسب این مراکز در شهرها، شهروندان با مشکلاتی از جمله کمبود فضاهایفرهنگی مناسب، توزیع ناعادلانه مراکز فرهنگی، عدم دسترسی مناسب به این مراکز، تمرکز در برخی از نواحی و غیره روبه روهستند. ارتقاء سحط خدمات رسانی به مردم در زمینه مراکز فرهنگی مستلزم اتخاذ راهکارهای مناسب برای بهره گیری در سطوحمختلف برنامه ریزی، مدیریتی و اجرایی می باشد.

Keywords:

مکانیابی , مراکز فرهنگی , سیستم اطلاعات جغرافیایی , رضایتمندی