ارتباط سواد سلامت با رفتارهای خودمراقبتی در سالمندان دیابتی

دیابت نوع 2 بالاخص در سالمندان که با مشکلات عدیده ای مواجهند یکی از مهم ترین چالش های سلامت عمومی محسوب می گردد. یکی از مهم ترین اهداف کنترل بیماری، توانمندسازی بیماران در انجام خودمراقبتی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رفتارهای خودمراقبتی در سالمندان دیابتی نوع 2 انجام شد. در مطالعه توصیفی تحلیلی، کلیه سالمندان دیابتی مراجعه کننده به پایگاه های سلامت شهر فریمان به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. باتوجه روش جمع آوری داده هاکه مصاحبه بود پرسشگر به درب منزل سالمندان مراجعه و در نهایت سالمندانی که تمایل داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند . داده ها به وسیله سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه خود مراقبتی SDSCA جمع آوری گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های آماری تحلیل رگرسیون، ضریب همبستگی Pearson و آنالیز واریانس (ANOVA) یک طرفه آزمون کای اسکویر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتد. میانگین سنی67/7 سال و میانگین FBS آنان 122/8 بود بیش از 60% زن، 80% تحصیلات ابتدایی و پایین تر ، 81 % دارای همسر و 26 % درآمد بدون کار داشتند. جنسیت با تحصیلات P<0.001 وضعیت تاهل، فعالیت بدنی و اندازه گیری قندخون P<0.000 ارتباط معناداری داشت. میانگین و انحراف معیار نمره خودمراقبتی 63±7/4 بود. خودمراقبتی با جنس P<0.000 ارتباط معناداری داشت. سواد سلامت با رفتارهای خودمراقبتی r=0.35 ، p=0.00 و HbA1C، p<0.000, r=0.34 همبستگی منفی و معنادار و با رژیم غذایی p=0.00,r=0.25 و مصرف دارو p=0.00,r=0.43 و مراقبت پا p=0.004,r=0.21 همبستگی مثبت و معناداری داشت. برای ارتقاء مراقبت از خود، باید در آموزش خودمراقبتی و همچنین فرهنگ سازی مبتنی بر جامعه از جمله استفاده از رسانه های جمعی و فضای مجازی تلاش بیشتری شود

Keywords:

سالمندان , سواد سلامت , رفتارهای خودمراقبتی , دیابت