مقایسه تاثیر دو روش یادگیری معکوس و حل مسئله بر آگاهی و نگرش دانشجویان پزشکی در رابطه با طب سنتی

مقدمه: طب سنتی از شیوه های رایج درمانی در ایران است که بنا به دلایلی کمتر مورد توجه پزشکان قرار گرفته است از سوی دیگر در آموزش مباحث مربوط به دروس علوم پزشکی در اغلب کشورها، گرایش رو به رشدی در ارائه مباحث به سبک فراگیر محور وجود دارد؛ لذا این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر دو روش یادگیری معکوس و حل مسئله بر آگاهی و نگرش دانشجویان پزشکی دررابطه با طب سنتی صورت گرفته است.مواد و روش ها این مطالعه از نوع نیمه تجربی، مداخله ای و توسط پیش آزمون و پس آزمون بر روی 70 نفر از اینترن های بیمارستان شریعتی اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد در سال تحصیلی 97 - 96 تصادفی به دو گروه 35 نفره که از نظر پیشرفت تحصیلی، سن و جنس همسان شده بودند تقسیم شدند. برای هر گروه قبل و بعد از مداخله آموزشی پرسشنامه های محقق ساخته سنجش آگاهی و نگرش تکمیل گردید . آموزش ها به دو روش مبتنی بر مساله و یادگیری معکوس برای هر گروه به طور جداگانه ارائه گردید . در نهایت داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و تی زوج تحلیل گردید. یافته ها: میانگین نمره آگاهی و نگرش در روش مبتنی بر مساله قبل از آموزش به ترتیب برابر با 10/5±1/75 از 30 نمره و 3/5±1/5 از 10 نمره یافته ها : میانگین نمره آگاهی و نگرش در روش مبتنی بر مساله قبل از آموزش به ترتیب برابر با 25/36±2/7 و 7/25± 1/7 بود و پس از مداخله برابر با 25/36±2/7 و 7/25±0/45 بوده است. نتایج نشان می دهد که بین میزان آگاهی دانشجویان قبل و بعد از مداخله در هر دو روش تفاوت معناداری وجود دارد و این تفاوت در روش یادگیری معکوس بیشتر از روش حل مسئله بوده است. همچنین سطح نگرش قبل و بعد از آموزش اختلاف معناداری داشته است ولی بین سطح نگرش دو گروه پس از آموزش اختلاف معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود از روش یادگیری معکوس در دوره های بازآموزی پزشکان و پرستاران استفاده نمود. همچنین پیشنهاد می شود با توجه به اینکه روش یادگیری معکوس از دسته روش های فراگیر محور است، در مطالعات آتی از این روش در سایر دروس رشته پزشکی استفاده گردد.

Keywords:

حل مسئله , یادگیری معکوس , طب سنتی , دانشجوی پزشکی