جایگاه و وضعیت تعلیم و تربیت در قرون نخستین اسلامی

تعلیم وتربیت در اسلام و نزد مسلمانان همواره اهمیت زیادی داشته است.پرداختن به سودآموزی ، دانش ورزی و اصول تربیتی متناسب نه تنها دغدغه ای مربوط به یک حکومت یا یک قوم خاص بوده بلکه در قرون اولیه اسلامی نیز ریشه داشته و در دوره های نخستین اسلامی، چه در زمان پیامبر (ص) و ائمه اطهار علیهم السلام و چه در دوره های بعدی بسیار پراهمیت بوده است.هرچند سیرتحولات تعلیم وتربیت در قرون مختلف متفاوت بوده است اما همواره مسلمانان با دانستن اهمیت داشتن تعلیم وتربیت در دین اسلام ، با بکارگیری اندیشه های تربیتی این دین در علوم مختلف سرآمد بوده اند و دانشمندان سرشناسی در زمینه های مختلف علمی ( ریاضیات، طب، فلسفه ، نجوم، فقه و کلام و...) تربیت کرده اند. تعلیم وتربیت مسلمانان همچنین موجب ترویج و استحکام بخشیدن به عقاید ، تفکرات علمی عالمان بزرگ و کلید پیشرفت فرهنگ و تمدن اسلامی محسوب میشود.توجه و اهتمام دین مبین اسلام به مقوله ی تعلیم و تربیت در قرآن کریم،احادیث،روایات و سنت پیامبر(ص) بارها دیده ایم.مسلمانان قرون نخستین با روشها، آداب واصول خاصی به تعلیم وتربیت می پرداختند، بطوری که این روشها ، اصول و آداب مطابق با دین اسلام باشد تا به اهداف مورد نظر دست پیدا کنند.دراین مقاله ضمن آشنایی با جایگاه آموزش و پرورش در اسلام و نزد مسلمانان سده های اولیه اسلامی با شیوه ها، آداب و اهداف تعلیم وتربیت اسلامی بیشتر آشنا خواهید شد.

Keywords:

تعلیم وتربیت , اسلام , مسلمانان , آموزش و پرورش اسلامی