مدل‌یابی روابط ساختاری ویژگی‌های شخصیتی در چشم‌انداز مشارکت سیاسی با میانجی‌گری روابط موضوعی

استواری نظام‌های سیاسی بر پایه میزان مشارکت افراد جامعه است و این میزان مشارکت افراد تابع بسیار مهمی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد شخصیتی و تعاملی است. از این‌رو، این پژوهش با هدف بررسی تعیین چشم‌انداز مشارکت سیاسی بر اساس ویژگی‌های شخصیتی با نقش میانجی‌گری روابط موضوعی در میان دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات صورت پذیرفت. این پژوهش از نوع پژوهش‌های همبستگی مبتنی‌بر روش مدل‌یابی معادلات ساختاری است. در این پژوهش تعداد 500 دانشجو به‌عنوان حجم نمونه با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه شخصیتی نئو، پرسشنامه روابط موضوعی بل و همکاران (2008)، پرسشنامه مشارکت سیاسی فرج‌زاده استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که مدل پژوهش تأیید شد و به‌طورکلی تقریباً نیمی (43%) از مشارکت سیاسی توسط ویژگی‌های شخصیتی و روابط موضوعی قابل تبیین است. همچنین متغیرهای ویژگی‌های شخصیتی و روابط موضوعی بر مشارکت سیاسی اثر مستقیم معنادار دارند و مسیر ویژگی‌های شخصیتی با میانجی‌گری روابط موضوعی اثر غیرمستقیمی بر مشارکت سیاسی نشان دادند. نتایج این پژوهش بر ضرورت الگوهای ارتباطی موضوعی در زمینه‌ای از ویژگی‌های سرشتی افراد در فعالیت‌های کلان اجتماعی و ملی تأکید دارد.

Keywords:

مشارکت سیاسی , ویژگی‌های شخصیتی , روابط موضوعی