سیاست جنایی ایران در ماده 381 قانون مجازات اسلامی
Publish place: Interdisciplinary Legal Research، Vol: 1، Issue: 4
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 396
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JILR-1-4_001
تاریخ نمایه سازی: 16 دی 1399
Abstract:
زمینه و هدف: این مقاله میکوشد مقررات ماده 381 قانون مجازات اسلامی 1392 را بر پایه مطالعات سیاست جنایی بررسی و به گفتمان سیاست جنایی مشارکتی و جلوههای آن در اجرا و سقوط کیفر قتل عمدی در کتاب قصاص اشاره نماید.
مواد و روشها: روش تحقیق در این نوشتار، توصیفی-تحلیلی است.
ملاحظات اخلاقی: ملاحظات اخلاقی مربوط به نگارش متون و نیز ارجاعدهی به منابع رعایت گردید.
یافتهها: یافتههای این پژوهش حاکی از این است که تعقیب بزهکار و تعیین کیفر قصاص نفس در قتل عمدی، منوط به تقاضای ولی دم است که البته در صورت گذشت و مصالحه با بزهکار، پاسخدهی از حیث جنبه عمومی به مراجع دولتی رسمی واگذارشده است. بدین ترتیب در سیاست جنایی ایران، اولیای دم نیز در کنار دولت، بیتالمال و مقام رهبری در پاسخ به پدیده مجرمانه قتل عمدی مشارکت مینمایند.
نتیجهگیری: در پاسخ به نقض هنجارهایی که در جامعه رخ میدهد، هرچند برابر مقررات قانون مجازات اسلامی، تعیین و اعمال کیفر در صلاحیت انحصاری دولت است، لیکن در تعیین، اجرا و سقوط کیفر قصاص نفس، با تأسی از آموزههای فقهی، به مقتول و ولیدم بهعنوان بزهدیده اولیه و ثانویه قتل عمدی، نقش و جایگاه مهمی داده شده است تا جایی که از سیاست جنایی افتراقی در گفتمان ماده 381 قانون مجازات اسلامی میتوان یاد کرد.
Keywords:
Criminal Policy of Partnership , Avenger of Blood , Supreme Leader , Treasury , Retribution , سیاست جنایی مشارکتی , ولی دم , مقام رهبری , بیتالمال , قصاص نفس
Authors
جمال بیگی
گروه آموزشی حقوق جزا و جرم شناسی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران