واضح بخارایی و تبیین نقش وی در احیای سنت تذکرهنویسی ادبیِ فارسی در ماوراءالنهر
Publish place: Literary Arts، Vol: 12، Issue: 3
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 303
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LIAR-12-3_008
تاریخ نمایه سازی: 16 دی 1399
Abstract:
تذکرهنویسی ادبی نخستینبار در زبان فارسی با لبابالالباب عوفی بخارایی در آغاز سدۀ هفتم هجری آغاز شد. پس از جدایی سیاسی ایران و ماوراءالنهر در سدۀ دهم، این سنت به حیات خود ادامه داد؛ اما در سدۀ دوازدهم و بیشتر سالهای سدۀ سیزدهم هیچ اثرِ مستقلی در این نوع ادبی در این منطقه تألیف نشد. قاری رحمتالله واضح بخارایی، از ایرانیتباران بخارا (1233-1311ق)، در سال 1288ق/1871م با تألیف تذکرۀ تحفةالاحباب فی تذکرةالاصحاب این ژانر ادبی را در ماوراءالنهر احیا کرد. مسئلۀ اصلی این پژوهش معرفی انتقادی تذکره، تذکرهنویس و طبقهبندی معیارهای تذکرهنویسی در نزد وی است. نگارنده برای یافتن پاسخ به پرسشهای نهفته در مسئلۀ پژوهش با استفاده از روشِ تحلیلی ـ انتقادی به معرفی واضح بخارایی و تذکرۀ وی پرداخت و در ادامه با انتخاب نه شاخص، مهمترین معیارهای تذکرهنویسی مؤلف را تحلیل کرد. این جستار اطلاعات پایهای دستاولی از زندگی و تذکرۀ واضح در اختیار پژوهشگران قرار میدهد، بهگونهای که میتوان از آن در تصحیح اطلاعات نادرست منابع تألیفشده در ایران و ماوراءالنهر بهره برد.
Keywords:
Authors
ابراهیم خدایار
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :