مسؤولیت دولت‌ها در ارتباط با اعمال سازمان های بین المللی

زمینه و هدف: یکی از موضوعاتی که در فرایند تدوین طرح مواد مسؤولیت سازمان‌های بین‌المللی (2011)، موردتوجه قرارگرفته است، مسؤولیت دولت‌ها برای اعمال سازمان‌های بین‌المللی بوده است. مقاله کنونی با هدف بررسی و تحلیل رویکرد طرح مسؤولیت سازمان­های بین­المللی در خصوص «رفتار دولت در ارتباط با اعمال سازمان بین­المللی» به رشته تحریر درآمده است. مواد و روش‌ها: روش تحقیق ما در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. ملاحظات اخلاقی: در به سامان رسیدن این تحقیق ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است. یافته‌ها: کمیسیون حقوق بین‌الملل، در فصل پنجم طرح (مواد 58 تا 63)، به‌طور حصری برخی رفتارهای دولت­ها، شامل کمک و مساعدت، هدایت و کنترل، اجبار، شانه خالی کردن از ایفای تعهدات، پذیرش مسؤولیت از سوی دولت و ارتکاب رفتار موجب اتکای طرف زیان­دیده، درصورتی‌که موجب ارتکاب عمل متخلفانه از سوی سازمان بین‌المللی شوند را موجب مسؤولیت دولت­ها دانسته است. طرح مذکور، مسؤولیت ناشی از دو مورد اخیر را «مسؤولیت ثانونی» محسوب و در مقایسه با مسؤولیت  ثانوی به معنای مرسوم آن (یعنی مسؤولیت دولت به‌صرف عضویت در سازمان)، مفهوم نسبتاً متفاوتی از آن ارائه  داده است. نتیجه‌گیری: با توجه به عدم پیش­بینی برخی رفتارها در طرح، مانند ترغیب و تطمیع سازمان‌های بین­المللی و نیز عدم تفکیک دقیق میان مصادیق مسؤولیت ناشی از رفتارهایی که مسؤولیت ثانوی دولت­های عضو را به همراه دارند، انجام اصلاحات اساسی طرح، برای پر نمودن خلاها و جبران نارسایی­ها ضروری است.

Keywords:

Aid , Control , Coercion , Circumvention , Acceptance of responsibility , Reliable Behavior , کمک , کنترل , اجبار , شانه خالی کردن , پذیرش مسؤولیت , رفتار قابل‌اتکا