بررسی حافظه‌ شرح حال و سبک‌های پردازش هویت در نوجوانان مهاجر افغان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی حافظه شرح حال و سبک‌ها­ی پردازش هویت در نوجوانان مهاجر افغان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود. روش کار: این پژوهش از نوع پس رویدادی (علی مقایسه‌ای) بود، که در آن آزمودنی‌ها که با روش نمونه­‌گیری در دسترس در 3 گروه مهاجر افغان (16 آزمودنی در گروه اختلال استرس پس از سانحه، 18 آزمودنی در گروه کنترل و 14 آزمودنی در گروه افراد مواجه شده با رویداد استرس­‌زا بدون نشانه­‌های اختلال استرس پس از سانحه) انتخاب شدند. آزمودنی‌ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته برای اختلال استرس پس از سانحه، مقیاس تجدید نظر شده تاثیر رویداد، مقیاس اضطراب Beck، مقیاس افسردگیCDS-A ، آزمون حافظه شرح حال و پرسشنامه هویت Berzonsky مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس یک طرفه و چند متغیره، تحلیل کوواریانس یک طرفه و ضریب همبستگی استفاده شد. یافته‌ها: بین عملکرد بیش کلی­‌گرایی حافظه‌ شرح حال نوجوانان مهاجر افغان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه  و گروه مواجه شده با رویداد استرس­‌زا بدون نشانه‌­های اختلال استرس پس از سانحه و کنترل تفاوت معنادار وجود داشت. همچنین بین گروه‌های مورد نظر در سطح اضطراب و افسردگی تفاوت معناداری وجود داشت. اما میان حافظه شرح حال و هویت رابطه معناداری بدست نیامد. نتیجه­‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که عملکرد نوجوانان مهاجر افغان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در بازیابی اختصاصی حافظه شرح حال ضعیف‌تر از نوجوانان دو گروه دیگر است. همچنین بین گروه­‌ها از نظر سبک هویت تفاوت معناداری نداشت، از طرفی میان آسیب بازیابی اطلاعات از حافظه‌ شرح حال با سبک هویتی نوجوانان مهاجر افغان مبتلا به PTSD ارتباطی وجود ندارد. بنابراین بر مبنای مطالعات و مشاهدات صورت گرفته در پژوهش به نظر  می­‌رسد که در این گروه از نوجوانان مهاجر افغان مبتلا به PTSD متغیر حافظه شرح حال نقش واسطه­‌ای در تبیین سبک­‌های هویتی ندارد.

Keywords:

Post-traumatic stress disorder (PTSD) , Autobiographical memory , Identity processing styles , Afghan immigrant adolescents , اختلال استرس بعد از سانحه , حافظه شرح حال , سبک‌های پردازش هویت , نوجوانان مهاجر افغان