امکانسنجی اجتماعی- فرهنگی ایجاد خدمات اشتراکی از سوی دهیاری ها (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان دلفان)

محدودیت منابع مالی و تجهیزات، امکان ارائه خدمات نقطه ای به همه روستاها را امکان پذیر نمی ازد. ساماندهی خدمات روستایی در قالب امکان سنجی ایجاد خدمات اشتراکی می تواند زمینه های میزان بهره وری را از خدماتی که دهیاری ها در اختیار دارند را افزایش دهد. در این راستا این پژوهش به بررسی امکان پذیری ایحاد خدمات اشتراکی در ابعاد اجتماعی و فرهنگی در روستاهای شهرستان دلفان پرداخته است. این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی بوده و جامعه آماری آن 432 روستای شهرستان دلفان در قالب دو بخش و ده دهستان می باشد. حجم نمونه با استفاده از آماره کوکران 318 نفر برآورد شد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و توزیع جغرافیایی روستاها، 20 حوزه شناسایی شد و در هر حوزه یک روستا به صورت تصادفی انتخاب گردیده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه می باشد که دو نوع پرسشنامه شامل پرسشنامه های مردم و دهیاران در جهت اهداف تحقیق تدوین گردیده که در هر روستا متناسب جمعیت افراد نمونه به صورت تصادفی انتخاب و مورد پرسشگری قرار گرفتند. روایی محتوایی پرسشنامه بر اساس نظر اساتید مورد ارزیابی و تائید قرار گرفتت و پایایی آن با استتفاده آزمون آلفای کرونباخ موردبررسی و تائید قرار گرفت. ابزار تجزیه و تحلیل پژوهش متکی بر استفاده از دو نرم افزار SPSS می باشد. نتایج پژوهش (با توجه به مقدار بالای آزمون T که برابر یا 3.45 بود. نشان داد که مردم در سطح بالایی در ابعاد اجتماعی و فرهنگی آمادگی لازم را در جهت ایجاد و بهبود عملکرد فعلی خدمات اشتراکی دارند.

Keywords:

مدیریت روستایی , خدمات اشتراکی , ساماندهی خدمات , تحلیل شبکه , شهرستان دلفان