يکي از عوامل مهم و پيچيده توسعه پايدار کشورها در دنياي امروز، توجه به تغييرات پديداري فضاهاي نوين فناوري است که بر محيط، مکان، جامعه و واحد ارزش، اثرگذاري ويژه اي را داشته و موجب ساختي نو از جغرافياي سياسي که واجد سرزمين، فضا، جامعه و قوانين و ابزارهاي اجرايي مخصوص به خود در توليد «قدرت» و تعريف روابط شده است. فضاهاي آنلايني که سيال است و قابليت جريان بخشي به عوامل اجتماعي، اقتصادي، فضا سازي مکاني، تحرک جمعي ، فرهنگ سازي و حتي اثر بر تغييرات اقليمي و ناحيه سازي را در سال هاي اخير بخوبي نشان داده است.پارادايم فناوري در چهار مرحله رشد خود از سال هاي 1970 تا 2010 ، نقش کليدي در تحقق اهداف اصول نظريه حکمروائي خوب، ايفا نموده است، اما ابزار قوي و قابل اعتماد تري که با اجماع عموم، عملکرد مديريت قانون را شفاف و پاسخگو نمايد، نياز است. مرحله پنجم پارادايم ساختارشکن فناوري يعني «فناوري بلاکچين» الگوي ظهور يافته اي که مي تواند عملکرد فضاهاي نوين فوق الذکر را با تکيه بر پنج سيستم: توزيع پذيري، تمرکززدايي، رمزنگاري، نشانه گذاري و تغيير ناپذيري تحت یک قرار داد هوشمند با استفاده از الگوريتم هاي اجماع در يک اکوسيستم، راهبري نمايد. در اين مقاله تلاش براي تبيين قابليت هاي فناوري بلاکچين به عنوان مزيت، در راستاي تحقق اصول نظريه حکمروائي خوب، شده است