اثربخشی بازی‌درمانی کودک- محور بر مهارت‌های هیجانی و اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اُتیستیک

هدف: اتیسم (Autism) نوعی اختلال رشدی است که در سه سال اول زندگی کودک ظاهر می شود و بر رشد عادی مغز و تعاملات اجتماعی اثر میگذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر بازی­درمانی گروهی کودک محور بر بهبود مهارت‌های هیجانی و اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اُتیسم انجام شد. روش‌ها: جامعه آماری پژوهش کودکان 6 تا 8 سال دارای اختلال اُتیسم و نمونه شامل 10 نفر در دو گروه آزمایش (5 نفر) و کنترل (5 نفر) بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. طرح پژوهشی، طرح نیمه آزمایشی پیش‌آزمون- پس‌آزمون و ابزار پژوهش پرسشنامه مهارت مدیریت هیجانZimerman  و پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی Elliot و Gersham بود. پس از اجرای پیش­آزمون برای، مداخله آزمایشی (بازی­درمانی کودک محور) برای گروه آزمایش اجرا و پس­آزمون اجرا شد. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بازی­درمانی گروهی کودک محور باعث افزایش معنی­دار (001/0>P-Value) مهارت‌های هیجانی و اجتماعی در مرحله پس­آزمون گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل‌شده است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بازی­درمانی کودک محور باعث بهبود مهارت‌های هیجانی کودکان اُتیستیک می­شود و برای آموزش مهارت‌های هیجانی و اجتماعی به کودکان اُتیستیک مفید است. بنابراین پیشنهاد می‌شود متولیان امر نظام سلامت به این مهم توجه نمایند. کلیدواژه‌ها: بازی‌درمانی، اختلال اُتیسم، مهارت‌های اجتماعی، هیجانی.

اثربخشی بازی‌درمانی کودک- محور بر مهارت‌های هیجانی و اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اُتیستیک Keywords:

Child Centered Play Therapy , Autistic Children , Social Skills , Emotional Skills. , بازی‌درمانی , اختلال اُتیسم , مهارت‌های اجتماعی , هیجانی.