ارزیابی مواجهه شغلی با استرس گرمایی بر اساس شاخص دمای ترگویسان در کارگران صنعت فولاد

هدف: استرس گرمایی در بسیاری از صنایع ازجمله صنایع فولاد یک خطر جدی برای سلامتی و ایمنی کارگران به شمار می‌آید. هدف از این مطالعه ارزیابی مواجهه شغلی با استرس گرمایی بر اساس شاخص دمای ترگویسان در کارگران صنعت فولاد می‌باشد. روش‌ها: این مطالعه توصیفی– تحلیلی در 11 ایستگاه کاری کارخانه فولاد در استان ایلام که به نحوی مواجهه شغلی با گرما داشتند در سال 1392 انجام شد. برای اندازه‌گیری استرس گرمایی از دستگاه شاخص دمای ترگویسان استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آمار استنباطی انجام شد. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد بیشترین میزان مواجهه استرس گرمایی در اپراتور نوردکار (31/5 درجه سانتی‌گراد) و کمترین میزان مواجهه استرس گرمایی در اتاق اپراتور اصلی (18/51 درجه سانتی‌گراد) می‌باشد. در واحدهای اپراتور سیخ زن کوره، اپراتور بالابر، اپراتور رافینی، اپراتور آچا‌رزن، اپراتور نوردکار، اپراتور قیچی، اپراتور تراشکاری میزان مواجهه بیش ‌از حد استاندارد است. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد، اشتغال در صنعت فولاد به دلیل فرآیند گرمازا بودن آن، یک عامل تهدید‌کننده سلامتی برای بسیاری از شاغلان این صنعت محسوب می‌گردد. بنابراین ضروری است برنامه‌ریزی‌های حفاظت گرمائی و اقدامات مداخله‌ای لازم جهت کاهش مواجهه با استرس گرمایی انجام پذیرد.

ارزیابی مواجهه شغلی با استرس گرمایی بر اساس شاخص دمای ترگویسان در کارگران صنعت فولاد Keywords:

Heat Stress , Wet Bulb Globe Temperature , Occupational Exposure. , اختلالات استرس گرمایی , شاخص دمای ترگویسان , مواجهه شغلی.