اثربخشی خانواده‏ درمانی شناختی ـ رفتاری مبتنی بر رویکرد اسلامی بر صمیمیت زناشویی و بخشایش‏گری بین ‏فردی زنان مراجعه‏ کننده به مراکز مشاوره

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی خانواده‏درمانی ‏شناختی ـ رفتاری مبتنی بر رویکرد اسلامی بر صمیمیت زناشویی و بخشایش‏گری بین‏فردی زنان مراجعه‏کننده به مراکز مشاوره بود که به‌روش نیمه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آزمایشی و با طرح پیش‏آزمون- پس‏آزمون بر روی زنانی که به علت تعارضات زناشویی به مراکز مشاوره شهر اراک مراجعه نموده بودند، اجرا شد. باتوجه به شرایط پژوهش و لزوم همکاری چندماهه، نمونه‏گیری به روش در دسترس و تعداد 15 نفر برای هر گروه انتخاب و گمارش افراد در گروه‏ها به‌صورت تصادفی انجام شد. متغیر‏های پژوهش با استفاده از پرسش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نامه صمیمیت زناشویی و بخشایش‏گری میان‏فردی اندازه‏گیری و داده‏ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد ارزیابی و تحلیل شد. نتایج تحلیل نشان داد که بین صمیمیت زناشویی و بخشایش‏گری میان‏فردی بین دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داری وجود دارد. براین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اساس، می‌توان گفت که خانواده‏درمانی شناختی ـ رفتاری مبتنی بر رویکرد اسلامی، روشی اثربخش و مؤثر برای افزایش صمیمیت زناشویی و بخشایش‏گری میان‏فردی است.

Keywords:

خانواده‏ درمانی , درمان شناختی ـ رفتاری مبتنی بر رویکرد اسلامی , صمیمیت زناشویی , بخشایش‏گری میان فردی