اثربخشی درمان شناختی- رفتاری با رویکرد عقلانی- معنوی بر کاهش علائم اختلال وسواس- بی اختیاری در زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری با رویکرد عقلانی- معنوی در درمان وسواس- بی­اختیاری (OCD) در زنان مبتلا، به روش شبه­آزمایشی، با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری یک­ماهه انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مراجعه­کنندگان به مراکز مشاوره شهر قم بود که بعد از تشخیص قطعی وسواس- بی­اختیاری در مراجعان، تعداد 22 نفر از آنها به صورت دردسترس و براساس ملاک­های ورود و خروج برای گروه نمونه انتخاب شدند. این افراد در دو گروه یازده نفره شامل گروه آزمایشی درمان شناختی- رفتاری با رویکرد عقلانی-معنوی (گروه آزمایش) و گروه گواه گمارده شدند. پس از اجرای مداخله بر روی گروه آزمایش، داده­ها با آزمون­های تحلیل کواریانس و تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر تحلیل شد. یافته­ها نشان داد که درمان شناختی- رفتاری با رویکرد عقلانی-معنوی بر کاهش شدت وسواس- بی­اختیاری زنان تأثیر مثبت معنادار داشت و این تأثیر در پیگیری یک ماهه پایدار بود. نتایج این تحقیق نشان داد که الگوی درمان شناختی-رفتاری با رویکرد عقلانی-معنوی، باورهای عقلانی را تقویت کرده و ترس­های مذهبی- معنوی افراطی مربوط به خدا و گناه را کاهش می­دهد و با اصلاح خود­پنداره، خداپنداره و آخرت­پنداره، بر کاهش شدت وسواس- بی­اختیاری تأثیرگذار است.

Keywords:

درمان شناختی- رفتاری , رویکرد عقلانی-معنوی , احساس گناه مرضی , درمان وسواس- بی‌اختیاری , خودپنداره , خداپنداره , آخرت پنداره