بررسی رابطه روش‌های تربیتی مادران با مسئولیت‌پذیری پسران (با تاکید بر آموزه‌های تربیت اسلامی)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه روش‌های تربیتی مبتنی بر آموزه‌های تربیت اسلامی مادران با مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان پسر پایه ششم ابتدایی انجام گرفت. طرح تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهرستان بروجرد (94-1393) بوده است. از این جامعه با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، تعداد 300 نفر از دانش‌آموزان پسر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات 1-پرسش‌نامه‌‌ تجدید نظر شده روش‌های تربیتی مادران مبتنی بر آموزه‌های تربیت اسلامی(اسفندیاری، 1374) و 2-پرسشنامه مسئولیت‌پذیری(نعمتی، 1388) بود. در این مطالعه روایی هر دو پرسش‌نامه به صورت محتوایی و پایایی آن­ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب 77/0 و 92/0 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که بین روش تربیتی اقتدار منطقی مادران و مسئولیت‌پذیری پسران رابطه مثبت و بین روش‌ تربیتی سهل‌گیرانه و سخت‌گیرانه مادران با مسئولیت‌پذیری پسران رابطه منفی معنادار وجود دارد. همچنین بین روش‌ تربیتی اقتدار منطقی با خودمدیریتی، قانونمندی، امانت‌داری، وظیفه‌شناسی و سازمان‌یافتگی همبستگی مثبت معنا‌داری مشاهده شده است. علاوه بر این نتایج نشان داد که روش تربیتی سخت‌گیرانه نمی‌تواند به تنهایی مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان را پیش‌بینی کند. بنابراین دانش آموزانی که با روش اقتدار منطقی پرورش یافته اند از مسئولیت پذیری بیشتری نسبت به دانش آموزانی که با دو روش سهل­گیر و سختگیرانه پرورش می­یابند برخوردار بودند.

Keywords:

parenting styles , mothers , accountability , sixth grade boys , روش‌های تربیتی , مادران , مسئولیت‌پذیری , دانش‌آموزان پسر , پایه ششم ابتدایی