مروری بر فراوری کانی های سنگین به ویژه گارنت

کانی های سنگین آن دسته از کانی هایی هستند که وزن مخصوص آنها بالاتر از سه گرم بر سانتیمتر مکعب است. کمتر از یک درصد وزن سنگهای موجود در خاک را تشکیل می دهند و معمولا به صورت کانی فرعی سنگها یافت می شوند. کانی های سنگین به چهار گروه اصلی تقسیم می شوند که شامل کانی های اوپک، سنگین نیمه پایدار، سنگین پایدار و میکاها می شوند. گارنت نام گروهی از ترکیبات سیلیکاته با خواص فیزیکی و فرمول شیمیایی مشابه است که دارای سیستم تبلور کوبیک هستند. در ایران، گارنت دمانتوئید سبز صوغان از نظر کیفیت، نه تنها از دیگر گارنت هایی که در دنیا در حال استخراج و فرآوری هستند کاستی ندارد، بلکه حتی از دید گوهرشناسی و کیفیت جواهری، بهتر بوده و در سطح رقابت با زمرد کلمبیا است؛ اما متأسفانه به دلیل عدم توجه کافی به صنعت جواهر تراشی، این کانی در ایران ناشناخته مانده است. لیکن، در صورت فرآوری و استخراج این کانی بارزش در کشور، یکی از بهترین سرمایه ها جهت جایگزینی با درآمدهای نفتی است. از گذشته تاکنون از روشهای مختلف فرآوری کانی های سنگین شامل جدایش مغناطیسی، جدایش ثقلی، فلوتاسيون، میز لرزان و غیره، برای جدایش کانی های سنگین در دنیا استفاده شده است. در این تحقیق مروری بر برخی از کارهای انجام شده جهت فرآوری کانی های سنگین از جمله گارنت در دنیا انجام شده است.

مروری بر فراوری کانی های سنگین به ویژه گارنت Keywords:

گارنت , کانی های سنگین , جدایش ثقلی , جدایش مغناطیسی , فلوتاسیون