نقش واسطه ای خود‌شفقتی در ارتباط بین نشخوار فکری و علائم افسردگی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه­ ای خود شفقتی در ارتباط بین نشخوار فکری و علائم افسردگی در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود.  روش کار: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است و برای تحلیل مدل فرضی از تحلیل مسیر استفاده شد. جامعه پژوهش کلیه جانبازان با تشخیص اختلال PTSD  شهر تهران بود که از خدمات بیمارستان­های نظامی ارتش جمهور اسلامی ایران استفاده می‌کردند. تعداد 90 نفر از این افراد به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های افسردگی بک، نشخوار فکری و خود­شفقتی Neff استفاده شد.  یافته­ ها: نتایج آزمون اثرات غیر مستقیم با استفاده از نرم افزار ایموس نشان داد که اندازه اثر غیرمستقیم متغیر نشخوار فکری بر افسردگی از طریق متغیر واسطه­ای خودشفقتی ( 51/0= β ) در سطح 95 درصد اطمینان، معنادار بوده است. بحث: با توجه به معنا دار شدن مدل فرضی پژوهش می­توان گفت خود­شفقتی می­تواند با تأثیر گذاری بر نشخوار فکری باعث کاهش علائم افسردگی جانبازان مبتلا به PTSD شود. بنابراین، انجام مداخلات مربوط به خود­شفقتی در این گروه بالینی می­تواند ثمر بخش باشد.

Keywords:

self-compassion , rumination , post trauma stress disorder , خود شفقتی , نشخوار فکری , افسردگی , اختلال استرس پس از سانحه