اثربخشی آموزش فنون آرام‌سازی بر شاخص‌های سلامت روان و تاب‌آوری مادران کودکان مبتلا به سرطان خون

مقدمه: سرطان رویداد تغییردهنده زندگی در کودکان و خانواده آنها محسوب می‌شود؛ از این‌رو هدف از مطالعه حاضر، اثربخشی آموزش فنون آرام‌سازی بر شاخص‌های سلامت روان و تاب‌آوری مادران کودکان مبتلا به سرطان خون است.  روش کار: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی است که در آن 30 نفر از مادران کودکان مبتلا به سرطان خون که در سال 1396 به بخش انکولوژی بیمارستان 17 شهریور کودکان شهرستان رشت مراجعه کرده بودند، به‌صورت تصادفی در 2 گروه آزمون فنون آرام‌سازی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گنجانده شدند. سپس در 3 مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری مجدد، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) و مقیاس تاب‌آوری را تکمیل کردند. گروه آزمون فنون آرام‌سازی درمجموع به مدت 2 ماه (8 جلسه 2 ساعته) آموزش دریافت کرد. پس از 2 ماه پیگیری مجدد انجام شد. داده‌ها نیز از طریق کواریانس و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و با نرم‌افزار SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: براساس نتایج تحلیل مانکوا، آموزش فنون آرام‌سازی در مرحله پس‌آزمون در کاهش شکایت‌های جسمانی، اضطراب، نبود کارکرد اجتماعی و افسردگی و افزایش تاب‌آوری تأثیر دارد (0/01>P). همچنین نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌های مکرر نشان داد که تأثیر آموزش فنون آرام‌سازی بر اضطراب (0/01>P)، نبود کارکرد اجتماعی و افسردگی (0/05>P)، همچنین تاب‌آوری (0/01>P) تا مرحله پیگیری حفظ شده است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان گفت آموزش فنون آرام‌سازی باید جزء برنامه‌های درمانی برای مادران کودکان سرطانی در بیمارستان‌ها و مراکز مشاوره قرار بگیرد.  

Keywords:

Relaxation techniques , Mental health indicators , Resilience , Leukemia , فنون آرام‌سازی , شاخص‌های سلامت روان , تاب‌آوری , سرطان خون