بررسی تجارب کاهش آسیب پذیری شهری در مقابل سوانح

امروزه، برنامه های کاهش آسیب پذیری به عنوان یکی از مهمترین اسن اد کاهنده تلفات و خسارات در مقابل سوانح در مقیاس شهری مطرح هستند. این پژوهش با رویکرد کمی و به روش تاریخی، به مطالعه اسناد و مدارک موجود در این زمینه و جمع آوری تجربیات دارای اهمیت ایران و جهان، در مقیاس شهری پرداخته است. بررسی فراوانی رویکردهای بکار گرفته شده در تجربیات کاهش آسیب پذیری بررسی شده نشان می دهد بیشترین فراوانی را رویکرد توجه به زیر ساخت ها و شریان های حیاتی مانند راه ها به خود اختصاص داده و برنامه ریزی کاربری زمین، مکانیابی و تلاش در خدمات رسانی مناسب از این طریق در رتبه دوم فراوانی قرار دارد. از طرفی عدم توجه درخور به رویکردهایی نظیر توجه به ویژگی های غیر کالبدی شهر، کیفیی شهر و معماری، ارتقای آموزش و مشارکی شهروندان، توجه به ابعاد رویه ای مداخلات شهری، مدیریی یکپارچه و هماهنگ بحران و نهایتا استفاده از فرصت های بازسازی در این بررسی ها مشهود است.

Keywords:

آسیب پذیری شهری , شریان های حیاتی , برنامه ریزی کاربری زمین