اولویت بندی محلات شهری از لحاظ ساختار فضایی بر مبنای توسعه پایدار با تاکید بر سواحل دریای خزر با استفاده از تکنیک waspas (مطالعه موردی: محلات شهری شهر بابلسر)

امروزه در تحول شکل و ساختار محلات شهری عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نقش بسزایی دارند. در این راستا در پیرامون ابعاد مختلف توسعه پایدار، نظریات متعددی در قالب عوامل ذکر شده در سطح محلات شهر مطرح شده است. از جمله این نظریات تاکید بر طرح های توسعه پایدار، که از ویژگی های مهم آن کارایی در مقیاس مختلف و به ویژه توجه آن بر مقیاس های خردتر شهری یعنی محلات است که از نگاه ایده آل گرایانه توسعه پایدار، مدیریت و طراحی مبتنی بر پایداری در سطح محلات از موضوعات بسیار مهم محسوب می شود و دست یابی به اهداف در سطوح خردتر شهری ملموس تر است. می توان توسعه پایدار در سطح محله را پیش شرط توسعه در سطوح کلان تلقی کرد. شهر بابلسر با وجود نقش دانشگاهی و بندرگاهی از جایگاه ویژه ای در سطوح مختلف ملی، شهری و محلی برخوردار است. در این نوشتار با استفاده از روش و تکنیک تصمیم گیری چند معیاره و اسپاس بر اساس شاخص های مطرح شده محلات شهری را مورد ارزیابی قرار داده اند. نتیجه به دست آمده چنین نشان می دهد که محلات به لحاظ پایداری در تراز هم اند. حال آنکه با کمی اختلاف در پی هم اند بر این اساس می توان اظهار داشت که محله ی علی آباد میر که در شرق شهر و جنب دانشگاه قرار دارد و از بهترین حالت بر اساس اصول شاخص های پایدار شهری و محله میاندشت به نسبت دیگر محلات از شرایط مطلوب کمتری برخوردار است.

Keywords:

محله , پایداری , ساختار فضایی , توسعه پایدار , شهر بابلسر