اثر هم‌افزایی تمرین استقامتی و مکمل کورکومین بر بیان ژن‌های اینتراتوموری اینترلوکین-4 (Il4) وStat-6 در موش‌های ماده مبتلا به سرطان پستان

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 214

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJBD-13-3_005

تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1399

Abstract:

مقدمه: محور پیام‌دهی Il4/Stat-6 یکی از مهم‏ترین مسیرهای مهم درگیر در رشد و توسعه سرطان پستان می‌باشد. از این‏ رو، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هم‌افزایی تمرین استقامتی همراه با مکمل کورکومین بر بیان ژن‌های اینتراتوموری Il4 و Stat-6 در موش‌های ماده نژاد بالب سی مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: 40 سر موش بالب سی (5-4 هفته‌ایی) به صورت تصادفی به 4 گروه شامل گروه تمرین، کورکومین، تمرین-کورکومین و شاهد تقسیم شدند. سرطان پستان از نوع 4T1 به پهلوی راست موش‌ها پیوند زده شد. سپس تمرین استقامتی (پنج روز در هفته) و گاواژ کورکومین (شش بار در هفته) به مدت پنج هفته بر روی گروه‌های مورد مداخله انجام گرفت. میزان بیان ژن‏ های Il4 و  Stat-6به روش qRT-PCR اندازه‌گیری شد. از تحلیل واریانس یک سویه به همراه تست تعقیبی LSD جهت تجزیه تحلیل آماری استفاده شد. سطح معناداری آماری05/0 P<در نظر گرفته شد. یافته‏ ها: کاهش معنادار رشد سرطان در همه گروه‌های مداخله‌ایی نسبت به گروه شاهد مشاهده شد (05/0P<). تمرین استقامتی به همراه کورکومین منجر به کاهش معنادار بیان ژن‌های اینتراتوموری Il4 و Stat-6 در مقایسه با گروه شاهد شد (001/0P=). کاهش معنادار بیان ژن‌های Il4 (019/0P=) و Stat-6 (001/0P=) در گروه تمرین استقامتی مشاهده شد. کورکومین تنها باعث کاهش معنادار بیان ژن Stat-6 نسبت به گروه شاهد شد (001/0P=). نتیجه‏ گیری: به نظر می رسد پنج هفته تمرین استقامتی به همراه مکمل کورکومین در مقایسه با هر یک از استراتژی های غیردارویی به تنهایی در درمان سرطان موثرتر باشد.

Authors

مریم دلفان

دانشکده علوم ورزشی

زهرا راسخ نژاد

دانشکده علوم ورزشی

محمود دلفان

باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات