بررسی مسکن مقرون به صرفه با رویکرد بهبودی سلامت مردم

امروزه سكونتگاه هاي شهري به عنوان مراكز اصلي شكل گيري رشد فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و نيز تاثير بر سلامتي انسان را رقم مي زنند. به دنبال رشد شهرنشيني، توليد انبوه مسكن بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته است و مجتمع هاي مسكوني را مي توان تجلي ايده انبوه سازي قلمداد كرد. مسايل مربوط به مسكن در كشورهاي در حال توسعه عمدتا از نوع كمي كه ناشي از كمبود مسكن نسبت به تقاضا است و در كشورهاي توسعه يافته غالبا از نوع كيفي كه ناشي از تغيير ساختارهاي جمعيتي و اجتماعي مي باشد. تامين مسكن مقرون به صرفه براي اقشاركم درآمد يكي از چالش هاي مهم به ويژه در كشورهاي در حال توسعه مي باشد و عدم تامين مسكن مناسب منجر به كاهش سلامتي جسمي و نيز رواني ساكنان مي گردد. هدف شناخت مولفه هاي تاثيرگذار بر بهبودبخشيدن سلامت مردم در مسكن مي باشد. همچنين سوال اصلي تحقيق، عوامل موثر بر بهبودي سطح سلامت سكنان مجتمع هاي مسكوني مقرون به صرفه چيست؟ براي به دست آوردن مطالب و جمع آوري داده ها از روش كتابخانه اي و اسنادي استفاده شده است و همچنين شيوه به دست آوردن مطالب توصيفي-تحليلي مي باشد. در نتيجه، پس از بررسي عوامل و عناصر گوناگون و نيز طبقه بندي عامل هاي دخيل در آن، مشاهده شده است كه با بررسي عوامل موثر در ايجاد محيطي مطلوب براي ساكنين در مجتمع هاي مسكوني مقرون به صرفه و همچنين توجه به روانشناسي محيطي، مي تواند سلامت رواني و جسمي افراد را ارتقا داد. لذا بررسي مسكن هاي مقرون به صرفه براي ترويج و بهبودي سلامت ساكنان يكي از راه هاي موثر براي ارتقا سطح سلامتي اين قشر از جامعهاست.

Keywords:

مسکن مقرون به صرفه , سلامت روانی و جسمی افراد , دید و فضای مطلوب در معماری منظر , بهبودی محیطی , مجتمع مسکونی