مقایسه میزان تأثیرگذاری آموزش، اطلاع رسانی و فرهنگ سازی از طریق فضای چهره به چهره درب منازل کاهش تولید پسماند در مناطق 11 گانه شهر شیراز

حفظ و نگهداری محیط زیست و منابع طبیعی یکی از مهم ترین چالش هایی است که بشر در آستانه قرن بیست و یکم با آن مواجه بوده است. ارزیابی آموزش جزء جدایی ناپذیر دانش، نگرش و مهارت افراد از راه تجربه های یادگیری برای رسیدن به عملکرد موثر در یک فعالیت یا فرایند آموزش به شمار می رود و قرار دادن آن به عنوان بخشی از فرایند آموزش نشان دهنده مهارت در طراحی یک برنامه اموزشی به شمار می رود. در این پژوهش میزان تأثیر آموزش و فرهنگ سازی از طریق فضای چهره به چهره درب منازل به عنوان یکی از رسانه های مطرح در با رویکرد کاهش تولید پسماند در مناطق 11 گانه شهرداری شیراز نگاشته شدهاست. پرسشنامه تهیه شده در چندین بخش تدوین و توسط کارشناسان علوم مرتبط از جمله محیط زیست، بهداشت محیط، آمار و علوم اجتماعی مورد بررسی و به منظور حصول اطمینوان از نتایج به دست آمدهف با استفاده از آزمون الفای کرونباخ Cronbach's alpha ، روایی و پایایی پرسشنامه انجام و مورد تایید قرار گرفته است. در نهایت به مجموع بیش از 64 درصد شهروندان شهر شیراز، میزان تاثیرگذاری فضای آموزشی چهره به چهره با رویکردکاهش تولید پسماند را در حد زیاد و خیلی زیاد و تنها 9 درصد ایشان میزان تاثیرگذاری را در حد کم و خیلی کم می پندارند. این موضوع نشان از اهمیت بالای آموزش، اطلاع رسانی و فرهنگ سازی از طریق چهره به چهره درب منازل دارد هرچند دیدگاه شهرندان ساکن در مناطق مختلف متفاوت بوده است.

Keywords:

پسماند , آموزش چهره به چهره , کاهش تولید پسماند