تاثیر مکمل رزوراترول در بهبود کبد چرب غیرالکلی: مروری بر مطالعات کارآزمایی بالینی

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 322

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCE-9-4_002

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1399

Abstract:

کبد چرب غیرالکلی با تجمع پاتولوژیکی چربی در کبد ایجاد  می‌شود و شیوع این اختلال در دنیا 36-35 درصد می‌باشد. شواهد نشان داده‌اند که درمان‌های کمکی از جمله استفاده از ترکیبات آنتی‌اکسیدانی می‌تواند در بهبود کبد چرب غیرالکلی مؤثر باشد. رزوراترول(۳و۵و۴ تری هیدروکسی استیلبین) یک ترکیب پلی فنولیک می‌باشد که خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد. همچنین از طریق مکانیسم‌های دیگر مانند بهبود سطح آنزیم‌های کبدی و استرس اکسیداتیو در بهبود کبد چرب مؤثر می‌باشد. از این رو هدف از این مطالعه مروری، بررسی تأثیر مکمل رزوراترول در کنترل کبد چرب غیرالکلی می‌باشد. مطالعه حاضر یک مطالعه  مروری سیستماتیک بر کارآزمایی­های بالینی انجام شده که به بررسی نتایج پژوهش‌های انجام‌شده در زمینه ارتباط مکمل یاری رزوراترول و کبد چرب غیرالکلی پرداخته است. مطالعات انجام‌شده از نوع کارآزمایی بالینی مرتبط با اثر دریافت مکمل رزوراترول بر کبد چرب غیرالکلی از پایگاه‌های PubMed، Scopus، ISI وGoogle Scholar بین سال‌های 2018-2000 با کلیدواژه‌های Resveratrol، Fatty Liver، Non-alcoholic Fatty Liver Disease، Nonalcoholic Steatohepatitis،  NAFLD موردبررسی قرار گرفتند. بین کارآزمایی­های انجام‌شده، اکثر اثرات مثبتی از مکمل یاری رزوراترول بر بهبود علائم کبد چرب غیرالکلی از جمله استرس اکسیداتیو، التهاب، آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین نشان می‌دهند. همچنین کاهش محتوی چربی نیز در افراد موردمطالعه دیده شد. بااین‌وجود تعدادی از مطالعات هم نتایج متفاوتی داشته و اثر معنی‌داری از مکمل رزوراترول را نشان نمی‌دهند. رزوراترول می‌تواند اثرات مثبتی در کنترل کبد چرب غیرالکلی داشته باشد ، اما به دلیل ضدونقیض بودن نتایج مطالعات، نیاز به کارآزمایی­های بیشتری در این زمینه می‌باشد.  

Authors

کیهان لطفی

کارشناسی ارشد، علوم بهداشتی در تغذیه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

مهران نوری

دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

غلامرضا عسکری

دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران