بررسی اثر تیمار ترکیبی سیس‌ پلاتین و نانوذرات دی ‌اکسید‌ تیتانیوم بر بیان ژن BCL2L12 در سلول ‌های سرطان پروستات

مقدمه: درمان ترکیبی سرطان موثرتر از استفاده از یک دارو تنها برای درمان سرطان می ­باشد در این مطالعه اثرات ضد سرطانی سیس ­پلاتین و سیس­ پلاتین به همراه نانوذره دی ­اکسید تیتانیوم را روی سلول های PC-3 سرطان پروستات مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ­ها: سلول های PC-3 در محیط کشت RPMI1640 کشت داده شدند. میزان بقا سلول­ ها با استفاده از روش MTT assay طی زمان ­های 24، 48 و 72 ساعت سنجش و IC50 تعیین شد. RNA استخراج شد و سپس cDNA ساخته شد. میزان بیان ژن BCL2L12 نسبت به ژن مرجع  TBPبا استفاده از روش Real-Time PCR بررسی شد. یافته­ های پژوهش: سیس پلاتین و سیس پلاتین همراه با نانوذرات دی ­اکسید تیتانیوم اثر مهاری وابسته به دوز و زمان بر بقاء سلول­ های PC-3  داشت. بیان ژن BCL2L12 در سلول ­های PC-3 تیمار شده با سیس ­پلاتین تنها در زمان 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب به میزان 58/3، 08/0 و 17/0  در سلول های تیمار شده با سیس ­پلاتین به همراه نانوذره دی­ اکسید تیتانیوم(10 μg/ml) در زمان های 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 09/0، 05/0 و 02/0 و در سلول های تیمار شده با سیس ­پلاتین به همراه نانوذره دی ­اکسید تیتانیوم(25 μg/ml) در زمان های 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 54/0، 04/0 و 07/0 تغییر یافت(P<0.05). بحث و نتیجه­ گیری: در این بررسی نشان داده شد که تیمار هم زمان سیس ­پلاتین و نانوذره دی ­اکسید تیتانیوم در غلظت پایین(2/6 و 5/12 میکرومولار) می ­تواند موجب مرگ سلول بیشتری در مقایسه با سیس­ پلاتین تنها شود. که شاید این اثر ناشی از تسهیل ورود سیس ­پلاتین به سلول با حضور نانوذرات دی ­اکسید تیتانیوم باشد.

Keywords:

Apoptosis , BCL2L12 , Cisplatin , Prostate Cancer , TiO2 Nanoparticles , سرطان پروستات , نانوذره دی ‌اکسید تیتانیوم , سیس پلاتین , آپوپتوز , BCL2L12