ارتباط رهبری اخلاقی با حکمرانی خوب در سازمان های دولتی

زمینه: رهبری اخلاقی، یکی از رویکردهایی است که در دهه­های پایانی قرن بیستم میلادی، به‌طورجدی در ادبیات رهبری و مدیریت واردشده است. در سازمان­های نوین، ضرورت توجه به فعالیت­های سازمانی در چارچوب کدهای اخلاقی با رفتار رهبری اخلاقی آغاز می­شود. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط رهبری اخلاقی با حکمرانی خوب در سازمان­های دولتی شهر سنندج است. روش: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری متشکل از مدیران شاغل در بخش­های دولتی شهر سنندج هستند که از بین آن‌ها 169 نفر به‌عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی - طبقه‌ای انتخاب گردیده­اند. در جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­های استاندارد رهبری اخلاقی و حکمرانی خوب با روایی و پایایی مورد تائید استفاده شد. برای تجزیه­وتحلیل داده­ها از مدل معادلات ساختاری و نرم­افزارهای SPSS20 و AMOS23 استفاده شد. یافته­ ها: نتایج حاکی از وجود روابط مثبت و معنی­دار بین رهبری اخلاقی و مولفه­های آن (اخلاق­مداری و انصاف، شفافیت در نقش و تسهیم قدرت) با حکمرانی خوب در سازمان­های دولتی است که دراین‌بین بُعد تسهیم قدرت بیشترین ارتباط را با حکمرانی خوب داشت که می­تواند ناشی از آن باشد زمانی که مدیران به کارکنان در تصمیم­گیری­ها اجازه اظهارنظر می­دهند و به ایده­ها و نگرانی آن‌ها گوش می­دهند، باعث می­شود که کارکنان احساس تعلق و یکی شدن با سازمان نمایند. نتیجه­ گیری: در رهبری اخلاقی بیشتر بر این نکته تأکید می­شود که رهبران اخلاقی پیروان را به‌طور مرتب به پایبندی و رعایت معیارهای اخلاقی توصیه می­کنند و به نتایج مثبت حکمرانی خوب در سازمان­هایی که از رهبران اخلاقی سود می­ برند، اشاره نمود.

Keywords:

Ethical leadership , Good governance , Public organizations , رهبری اخلاقی , حکمرانی خوب , سازمان های دولتی