بررسی بهبود دهنده‌های مختلف بر روی خصوصیات سنگ‌های ضعیف

در سال­های اخیر، احداث سازه‌های دریایی و حفاظتی سواحل، افزایش چشمگیری داشته است. در سواحل جنوبی ایران احداث موج شکن‌های توده سنگی نسبت به سایر موج شکن‌ها متداول‌تر است. جهت احداث موج‌شکن‌ها، دسترسی به مصالح مناسب و با صرفه اقتصادی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. نمونه‌های گرفته شده از معدن سنگ لوماشل هُلُر درگهان به چهار گروه تقسیم شد. دسته‌ای از نمونه‌ها با آب آهک، دسته‌ای با رزین اپوکسی و دسته‌ای دیگر با دوغاب بیولوژیکی استحکام‌ بخشی شدند. دسته‌ای دیگر هم بدون استعمال استحکام بخش جهت انجام آزمایش‌های کنترلی استفاده شد. با انجام آزمایش‌های مهندسی سنجش دوام ویژگی‌های فیزیکی، مقاومتی، دوام داری شیمیایی و مکانیکی نمونه‌ها تعیین گردید. نتایج نشان می‌دهد که آب آهک باعث کاهش %5/8 ، دوغاب بیولوژیکی سبب افزایش %7 و رزین اپوکسی باعث افزایش %17 در خصوصیات مکانیکی سنگ می‌شود. اما رزین اپوکسی به علت داشتن خواص فیزیکوشیمیایی غیر یکسان با سنگ و عمق نفوذ کم، یک استحکام بخش سطحی محسوب می‌شود و بایستی به صورت دوره‌ای مورد استفاده قرار گیرد. 

Keywords:

breakwater , improvement , biogrout , limewater , resin epoxy , Lomashel rock , موج‌شکن , استحکام‌بخش‌ , دوغاب بیولوژیک , آب آهک , رزین اپوکسی , سنگ لوماشل