تأثیر به کارگیری راهبرد آموزشی بازخورد محور بر درک از بیماری، آگاهی تغذیه ای و تبعیت از رژیم غذایی در مبتلایان به پرفشاری خون

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 268

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ICNS-7-3_004

تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1399

Abstract:

خلاصه هدف. این پژوهش با هدف سنجش تاثیر به کارگیری راهبرد آموزشی بازخوردمحور بر درک از بیماری، آگاهی تغذیه­ای و تبعیت از رژیم غذایی در مبتلایان به پرفشاری خون خون انجام شد. زمینه. به دلیل مزمن بودن بیماری پرفشاری خون و اهمیت تغذیه در کنترل آن، نقش کلیدی درک از بیماری و آگاهی در تبعیت از رژیم تغذیه­ای و کنترل بیماری دارای اهمیت است. روش کار. تحقیق حاضر یک مطالعه نیمه­تجربی دو گروهی همراه با پیش آزمون-پس آزمون است. براساس نمونه‌گیری و تخصیص تصادفی دو مرکز بهداشتی درمانی شهر فردوس (به عنوان مکان­های حضور افراد گروه آزمون و کنترل) انتخاب گردید. با استفاده از روش تصادفی ساده، از میان بیماران دارای پرونده پرفشاری خون، تعداد 35 نفر در هر گروه آزمون و مداخله وارد شدند. این افراد پس از اعلام موافقت و براساس معیار ورود وارد مطالعه گردیدند. قبل و بعد از مداخله، ادراکات بیماری، آگاهی تغذیه­ای و وضعیت تبعیت از رژیم غذایی بیماران توسط پرسشنامه خودگزارش­دهی اندازه­گیری و بین دو گروه مقایسه شد. یافته‌ها. پس از مداخله، میانگین نمره آگاهی تغذیه­ای گروه آزمون و کنترل به ترتیب، 17/48 با انحراف معیار 21/5 و 16/41 با انحراف معیار 51/0 بود که از نظر آماری، تفاوت معنی­دار داشتند (56/9 t=؛0001/0P≤). پس از مداخله، میانگین نمره درک از بیماری در گروه آزمون و کنترل به ترتیب، 75/9 با انحراف معیار 81/1 و 72/7 با انحراف معیار 60/1 بود که از نظر آماری، تفاوت معنی­دار داشتند (15/4 t=؛0001/0P≤).     پس از مداخله، میانگین نمره تبعیت از رژیم درمانی در گروه آزمون و کنترل به ترتیب، 55/17 با انحراف معیار 17/4 و 88/16 با انحراف معیار 62/3 بود که این تفاوت از نظر آماری معنی ­دار نبود. نتیجه‌گیری. با توجه به تاثیر مثبت روش آموزشی بازخوردمحور و نقش ویژه پرستاران در آموزش به بیمار، توجه به این روش آموزشی امری ضروری به نظر می‌آید. استفاده از این روش آموزشی به عنوان بخشی از مراقبت به منظور کاهش مشکلات بالینی بیماران پیشنهاد می‌گردد.

Authors

الناز یزدان پرست

دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

ملیحه داودی

دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

حسن قربانی

بیمارستان آموزشی پژوهشی درمانی حضرت رسول، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

سحر ندیمی

بیمارستان دکتر محمد کرمانشاهی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

بهاره رضوانی دهاقانی

دانشگاه علوم پزشکی اصفهان