آیا الگوی خودمراقبتی اورم بر ابعاد سلامت جسمی افراد مبتلا به بتاتالاسمی ماژور مؤثر است؟

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به تالاسمی از جمله افرادی هستند که نیازمند دریافت آموزش خودمراقبتی هستند تا بتوانند با استفاده از آن و فراگیری اصول خود مراقبتی، بر افزایش کیفیت زندگی (سلامت جسمانی و ابعاد آن) و غنی‌تر کردن ساعات فراغت و ایجاد لحظات شاد و آرامش در زندگی‌شان ذینفع شوند. هدف این مطالعه تعیین اثر الگوی خود مراقبتی اورم بر سلامت جسمانی و ابعاد آن در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بود. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 80 بیمار مبتلا به تالاسمی که شرایط لازم جهت شرکت در مطالعه را داشتند انجام شد. افراد به صورت تصادفی به روش زوج و فرد، به دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 40 نفر) تقسیم شدند. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش، ابعاد جسمی پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 بود. در ابتدای پژوهش هر دو گروه تحت مرحله پیش‌آزمون قرار گرفتند. سپس برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی خود مراقبتی اورم در قالب یک جلسه آموزشی برای گروه آموزش اجرا شد. در پایان، مجدداً پس‌آزمون از هر دو گروه گرفته شد. ضمناً مرحله پیگیری بعد از گذشت سه ماه اجرا شد. یافته‌ها: میانگین نمره عملکرد جسمی، اختلال نقش به دلیل سلامت جسمی، درد، سلامت جسمی و سلامت عمومی بیماران گروه مداخله پیش از شروع آموزش الگوی خودمراقبتی و سه ماه پس از مداخله، در مقایسه با قبل از مداخله به طور معنی‌داری افزایش یافته است در صورتی که میانگین نمره این چهار حیطه در بیماران گروه کنترل در مقایسه با قبل از مداخله کاهش یافته است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش الگوی خود مراقبتی اورم بر روی افزایش سلامت جسمانی آن‌ها و ابعاد آن (کارکرد اجتماعی، سلامت جسمی، کارکرد اجتماعی، درد، سلامت عمومی) است.

Keywords:

Orem Self-Care Model , Health , Thalassemia , الگوی خودمراقبتی اورم , سلامت , تالاسمی ماژور