جایگاه نیروی نظامی ایران در زمان جنگ جهانی اول (1913-1918)

در زمان جنگ جهانی اول اوضاع داخلی ایران بسیار آشفته بود و از لحاظ سیاسی ، اقتصادي بیاندازه ناتوان به نظرمی رسید. انگلیس امتیاز بهرهبرداري از منابع نفتی جنوب ایران خطوط تلگرافی، كشتیرانی در رود كارون و خلیج فارس رادر دست داشت و سرمایه بریتانیایی به وسیله بانك شاهنشاهی تمام حیات مالی مملكت را كنترل می كرد. در جنوب ناامنیبه حدي رسیده بود كه سرانجام دولت بریتانیا بر آن شد تا از طریق كمك مالی به دولت ایران جهت ساماندهی نیروهايژاندارمري تحت تعلیم افسران سوئدي امكان حمایت از اقدامات سازنده حكومت فارس را مورد بررسی قرار دهد.این پژوهشبر آن است تا با استفاده از روش تحلیلی توصیفی به بررسی جایگاه نیروي نظامی ایران در زمان جنگ جهانی اول بپردازد.دستاوردهاي این پژوهش نشان می دهد كه دولت بریتانیا در پی تشكیل یك مستعمره ي بزرگ از ایران تا عراق بوده و برايرسیدن به این هدف سعی در به كنترل در آوردن اوضاع نظامی ایران داشته است و نیروي نظامی ایران علی رغم اصلاحاتنظامی كه از دوره ي عباس میرزا شروع شده بود از انسجام و توان كافی برخوردار نبود.

Keywords:

نیروی نظامی , بریتانیا , ایران , خلیج فارس , جنگ جهانی اول